ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا و عوامل همراه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان کودکان مفید طی سال های ۱۳۸۷-۱۳۸۲

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 160

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BLOOD-6-3_001

تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402

چکیده مقاله:

چکید ه   سابقه و هدف   ایدیوپاتیک ترومبوسیتوپنیک پورپورا( ITP )، یکی از علل شایع ترومبوسیتوپنی در اطفال می باشد. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات دموگرافیک، تظاهرات بالینی، عوامل مستعدکننده به مزمن شدن بیماری و وضعیت کمی مگاکاریوسیت های مغز استخوان کودکان مبتلا به ITP بود.   مواد و روش ها   این مطالعه به صورت گذشته نگر وتوصیفی در بیمارستان کودکان مفید تهران و با بررسی پرونده بیماران مبتلا به ITP که در فاصله سال های ۱۳۸۷ - ۱۳۸۲ بستری گردیده بودند، انجام شد. اطلاعات بیماران از پرونده ها استخراج و در فرم جمع آوری داده ها درج شد. لام حاصل از آسپیراسیون مغز استخوان بیماران از فایل های موجود استخراج و توسط مجری اول بازبینی شد و سپس داده ها وارد برنامه نرم افزاری ۵/۱۱ SPSS گردید و توسط آزمون های t و کای دو آنالیز شد.   یافته ها   از ۱۵۳ بیمار، ۸۱ نفر(۹/۵۲%) مذکر و ۷۲ نفر(۱/۴۷%) مونث بودند. میانگین سنی ۹/۳ ± ۴۲/۴ سال بود. ۸/۷۰% بیماران مبتلا به ITP حاد و ۲/۲۹% بیماران مبتلا به ITP مزمن بودند. ۹/۵۴% بیماران دارای پتشی سرو گردن، ۷/۳۲% بیماران دارای پتشی قفسه سینه و ۵/۸۹% بیماران دارای پتشی اندام ها بودند. از ۱۵۳ بیمار، ۱۴۷ نفر تحت آسپیراسیون مغز استخوان قرار گرفته بودند که در ۲/۶۱% مگاکاریوسیت های مغز استخوان افزایش یافته، در ۳۲% تعداد مگاکاریوسیت ها نرمال و در ۸/۶% تعداد مگاکاریوسیت های مغز استخوان کاهش یافته بود.   نتیجه گیری   در مطالعه حاضر، تفاوتی بین حاد و مزمن بودن بیماری و تعداد مگاکاریوسیت های مغز استخوان یافت نشد، هم چنین بین پاسخ به درمان اولیه و ازمان بیماری همراهی دیده نشد. در بیمارانی که شروع بیماری به صورت بی سر و صدا بود، شانس مزمن شدن بیشتر بود.   کلمات کلیدی : ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا، کودک، مغز استخوان، پلاکت های خون