ارتباط پلی مورفیسم ۴G/۵G در پروموتر ژن PAI-۱ با سندروم سقط مکرر

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BLOOD-9-5_012

تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402

چکیده مقاله:

چکید ه   سابقه و هدف   یکی از فاکتورهای مطرح در ایجاد ترومبوفیلی در زنان مبتلا به سقط مکرر، پلی مورفیسم ۴G/۵G در پروموتر ژن PAI-۱ است. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با سندروم سقط مکرر به عنوان یکی از عوامل خطر ژنتیکی برای این سندروم بود.   مواد و روش ها   در یک مطالعه مورد شاهدی، از میان مراجعین بیمارستان بقیه اله و مرکز ناباروری ابن سینا، ۳۰ زن با سابقه سقط مکرر خود به خود با علت نامشخص به عنوان گروه بیمار و ۱۰ زن بدون سابقه سقط مکرر و دارای حداقل دو باروری موفق، به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پلی مورفیسم ۴G/۵G در پروموتر ژن PAI-۱ با واکنش زنجیره ای پلی مراز و هضم آنزیمی محصولات PCR با آنزیم های اندونوکلئاز محدودالاثر ( PCR-RFLP ) بررسی شدند. نتایج به دست آمده از تعیین ژنوتیپ این پلی مورفیسم با نرم افزار ۱۶ SPSS و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها   فراوانی آلل موتانت ۴G در زنان دچار سقط مکرر ۷/۴۶% و در زنان گروه شاهد ۴۰% بود. ۶۰% زنان دچار سقط مکرر و ۸۰% زنان گروه شاهد، برای پلی مورفیسم ۴G/۵G در پروموتر ژن PAI-۱ هتروزیگوت بودند. ۵ نفر از زنان دچار سقط مکرر برای این پلی مورفیسم هموزیگوت بودند؛ در حالی که هیچ هموزیگوتی در بین زنان گروه شاهد مشاهده نشد.   نتیجه گیری   نتایج به دست آمده در این پژوهش نتوانست بین این پلی مورفیسم و سقط مکرر، رابطه معناداری نشان دهد.

کلیدواژه ها:

Key words: Spontaneous Abortion ، Thrombophilia ، Polymorphism(Genetic) ، Plasminogen Activator Inhibitor ۱ ، کلمات کلیدی : سقط خود به خود ، ترومبوفیلی ، پلی مورفیسم(ژنتیک) ، مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن نوع I

نویسندگان

امین خالق پرست

دانشکده علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

سعید مروتی

دانشیار مرکز تحقیقات ژنتیک انسانی دانشگاه علوم پزشکی بقیه اله (عج)