عملکرد پرستاران شاغل در بخش های قلب در زمینه مراقبت از پیس میکر موقت و دایمی قلبی

اهداف: یکی از مشکلات مهم قلبی و عروقی اختلال ریتم قلب است و استفاده از پیس­میکر در مراقبت از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی طی دهه گذشته افزایش یافته است. درصورت ارایه آموزش نحوه مراقبت و پرستاری صحیح از این بیماران، می­توان از عوارض و نقص در عملکرد دستگاه پیشگیری نمود. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد پرستاران در زمینه مراقبت از پیس­میکر موقت و دایمی انجام شد. روش­ها: این پژوهش مطالعه توصیفی- مقطعی روی ۹۳ پرستار شاغل در بخش­های قلب کرمان در سال ۱۳۸۶ انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها پرسش نامه پژوهشگرساخته دارای ۳۶ سئوال (شامل ۱۵ سئوال در زمینه مراقبت در زمان بستری و عمل جراحی و ۲۱ سئوال مربوط به مراقبت از پیس­میکر بعد از ترخیص) بود که پس از سنجش روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده­­ها به­وسیله شاخص­های آمار توصیفی و آزمون­های تحلیلی مجذور کای، مقایسه میانگین و پیرسون با نرم­افزار SPSS ۱۵ تحلیل شد. یافته­ها: میانگین نمره مراقبت پس از عمل ۲۷/۶ ± ۳۰/۲۳ و میانگین نمره پرسش نامه مراقبت زمان ترخیص ۳۰/۱۴ ± ۶۶/۴۴ به­دست آمد. آزمون پیرسون بین امتیاز مراقبت بعد از عمل و مراقبت حین ترخیص ارتباط معنی­دار آماری نشان ­داد (۰۰۰۱/۰= p ؛ ۵۷۷/۰= r ). بین گذراندن دوره­های بازآموزی قلب و افزایش نمره مراقبت ارتباط وجود نداشت. نتیجه­گیری: باتوجه به اطلاعات پایین پرستاران در آموزش به بیماران و وضعیت حساس بیماران دارای پیس­میکر و لزوم دریافت آموزش­های دوره­ای، آموزش حین خدمت پرستاران و اضافه­نمودن مطالب درسی با محتوای عملکردی به دروس پرستاری توصیه می­شود.