ارزیابی درون شیشه ای توان بازدارندگی برخی قارچکش های زیستی در برابر عامل بیماری زغالی بلوط

بیماری زغالی از گونه های مختلف بلوط و گونه های دیگر جنگلی در دنیا گزارش شده و باعث زوال و مرگ صدها هکتار درخت بلوط شدهاست. دو قارچ بیمارگر Biscogniauxia mediterranea و Obolarina persica از مهمترین عوامل شناخته شده بیماری زغالی هستندکه به طیف وسیعی از میزبانها به ویژه بلوط ایرانی (. Quercus brantii Lindl) حمله میکند .با توجه به محدودیت استفاده از سموم درجنگل ها توسعه کنترلگرهای زیستی از اهمیت زیادی برخودار است. در این پژوهش اثرات بازدارندگی دو قارچ کنترلگر Trichoderma harizanum و T. viride ، و چهار باکتری کنترلگر P. Putida ، Pseudomonas fluorescence ، Bacillus subtilis و B.thuringiensis به روش کشت متقابل در شرایط درونشیشه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که کنترل گر Bacillus thuringiensis وTrichoderma harzianum بیشترین بازدارندگی را در مقابل قارچ عامل بیماری زغالی بلوط داشتند.علاوه بر این، شدت این بازدارندگی در مقابل دو بیمارگر متفاوت بود.

کلیدواژه ها:

کنترل زیستی ، بیماری زغالی بلوط ، کشت متقابل ، بازدارندگی