تجزیه ژنتیکی مقاومت به بیماری سفیدک پودری در جو

به منظور ارزیابی و بررسی نحوه توراث مقاومت به سفیدک پودری (حقیقی)، ۴ رقم (والد) جو، زمستانه و نیمه زمستانه، دو ردیفه و ۶حاصل از طرح آمیزشی دای الل یک طرفه با جدایه کرج عامل بیماری در شرایط گلخانه در یک طرح بلوک (F(۱ ردیفه و شش نتاج های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. اجزاء مقاومت شامل دوره کمون و تیپ آلودگی اندازه گیری گردید. نتاجتجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها برای هر دو صفت دوره کمون و تیپ آلودگی اختلاف معنی دارد. تجزیه دای الل با روشپیشنهادی هیمن- جینکز نشان داد که در برابر این نژاد مقدار واریانس غلبه نسبت به واریانس افزایشی برای هر دو صفت از اهمیت بیشتری برخوردار بود. در میان والدین رقم ایگری بیشترین ترکیب پذیری عمومی را در جهت افزایش مقامت دارا بود. همچنین در میانهیبریدها، به ترتیب افضل × اهبه، افضل× ایگری بیشترین ترکیب پذیری خصوصی را در جهات افزایش مقاومت دارا بودند. برابر این نژاد اللهای غالب فراوانی بیشتری نسبت به اللهای مغلوب داشتند پراکندگی ژنتیکی والدین در اطراف خط رگرسیون نشان می دهد کهوالد افضل دارای بیشترین الل مغلوب و والد لژیا دارای بیشترین الل غالب می باشد. نتایج همچنین نشان داد که در برابر این نژاد حالتفوق غالبیت برای اکثر اللها وجود داشت. مقدار وراثت پذیری عمومی و خصوصی بر طبق روش گریفنیگ برای صفت دوره کمون بهترتیب ۹۸ / ۰ و ۵۴ / ۰ و برای صفت تیپ آلودگی به ترتیب ۹۹ / ۰ و ۷۵ / ۰ بدست آمد. مقدار وراثت پذیری عمومی و خصوصی بر طبق روش هیمن و جینکز برای صفت دوره کمون به ترتیب ۹۸ / ۰ و ۲۳ / ۰ و برای صفت تیپ آلودگی به ترتیب ۹۹ / ۰ و ۴۹ / ۰ بدست آمد.میزان همبستگی بین دوره کمون و تیپ آلودگی منفی و معنی دار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

جو ، سفیدک پودری نحوه توارث ، دای آلل کراس