دولت کارآفرین و کارآفرینی بخش کشاورزی در ایران

طی سالهای اخیر دولت کارآفرین با تاکید بر بازآفرینی دولت به عنوان یکی از رویکردهای مدیریت دولتی نوین در بسیاری از کشورهای جهان مطرح شده است . با وجودی که واژه کارآفرینی نخستین بار در ادبیات کسب و کار و تجارت شکل گرفته است اما امروزه شاهد ورود آن به خدمات عمومی هستیم . یکی از نتایج اشاعه این نگرش ایجاد نظریه بازآفرینی دولت است . بازآفرینی دولت با رویکرد کارآفرینی تجدیدنظر ساده یا تفسیر جزئی در شیوه مدیریت نیست ، بلکه تغییری همه جانبه در نقش مدیریت جامعه و رابطه بین دولت و شهروندان است که هدایت گری را جایگزین تصدی گری میکند. مطالعات فراتحلیل مقاله های دولت کارآفرین نشان میدهد پژوهشهای این حوزه کمتر ناظر بر جنبه های عملیاتی بوده و بیشتر بر بحثهای نظری و ارائه مفاهیم کلی تمرکز کرده اند و در شاخصهای نظریه دولت کارآفرین متناسب با شرایط بومی ایران تبیین نشده است ، لیکن در این پژوهش با رویکرد مروری توصیفی به روش فراترکیب مقالات داخلی به ترسیم ابعاد دولت کارآفرین و مدل مفهومی دولت کارآفرین که با لحاظ شرایط بومی ایران ترسیم شده و ابعاد آن شامل سیاستهای کلان، حکمرانی خوب، عدالت اجتماعی ، رسالت محوری، عوامل فرهنگی - اجتماعی ، تمرکززدایی ، مشتری مداری، بازارگرایی و حمایت و پشتیبانی است استناد می شود و بر آن است تا اثر تزریق تئوری کارآفرینی دولت را بر بخش کشاورزی کشور مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

نظریه بازآفرینی دولت ، دولت کارآفرین ، سازمانهای دولتی ، کارآفرینی کشاورزی ، بومی سازی.