تاثیر مشارکت ورزشی در مدارس بر تعلق به مدرسه دانش آموزان متوسطه شهر قم

حس تعلق یکی از نیازهای اساسی انسان است که در هرم نیازهای مازلو بعد از نیازهای فیزیولوژیکی و امنیت قرار می گیرد. این عامل در دوران نوجوانی و همچنین در محیط مدرسه بیشتر مورد توجه قرار میگیرد. پژوهش حاضر با هدف تاثیر مشارکت ورزشی در مدارس بر تعلق به مدرسه دانش آموزان متوسطه شهر قم انجام شد. پژوهش حاضر از نوع کمی و روش تحقیق آن در زمره پژوهش های علت و معلولی و پیش بین می باشد که داده های خام با استفاده از پرسشنامه و به صورت میدانی جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم (سنین بین ۱۶-۱۸سال) در شهرستان قم بودندکه بر اساس آمار آموزش و پرورش شهرستان قم ۹۰۰۰ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه، برای چنین جامعه ای ۳۶۸ برآورد شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می داد مشارکت ورزشی با ضریب Beta=۰.۳۸۷ تاثیر مثبتی بر احساس تعلق به مدرسه دارد دارد. همچنین مثبت بودن عدد رگرسیون(R=۰.۴۰۰) به این معناست که رابطه مستقیمی میان مشارکت ورزشی(متغیر مستقل) و احساس تعلق به مدرسه (متغیر وابسته) وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مشارکت ورزشی عامل مهم و تاثیرگذاری در احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان می باشد و همچنین با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود متوالیان امر و سیاست گذاران کلان آموزش و پرورش تاکید بیشتری بر افزایش میزان مشارکت ورزشی دانش آموزان و قرار دادن ورزش و فعالیت بدنی در صدر اولویت ها داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مشارکت ورزشی ، تعلق به مدرسه ، دانش آموزان