بهینه سازی فرایند سونوالکترپراکسون با الکترودهای گرافن- تیتانیوم در حذف سم ۲ و ۴- دی کلروفنوکسی استیک اسید از پساب سنتتیک با استفاده از مدل رویه پاسخ
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEHE-7-1_002
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته هیبریدی توانایی تجزیه آفتکشها را دارند. هدف از این مطالعه، بهینهسازی فرایند سونوالکترپراکسون در حذف (۲,۴ D) از محیطهای آبی با استفاده از مدل رویه پاسخ بود.
مواد و روشها: پایلوت مورد استفاده شامل سیستم ازنزنی، التراسونیک و منبع جریان مستقیم الکتریکی بود. دو الکترود گرافن بعنوان آند و دو الکترود تیتانیوم بعنوان کاتد بصورت تک قطبی مستقیم به منبع وصل بودند. pH محیط، جریان الکتریکی مستقیم، غلظت گاز ازن، زمان واکنش و غلظت اولیه آلاینده بعنوان پارامترهای تاثیرگذار، بهینهسازی شدند. در شرایط بهینه، میزان حذف COD و TOC، سینتیک فرایند، اثرهمافزایی متغیرها، حضور ربایندههای رادیکال و غلظت بهینه الکترولیت تعیین شدند.
یافتهها: بازده فرایند در محدوده ۵۵ تا ۹۰ درصد بود. شرایط بهینه مدلسازی شده عبارت است از pH=۶/۰۴، غلظت ازن برابر ۲ میلیگرم در لیتر در دقیقه، جریان الکتریکی برابر ۱ آمپر، غلظت آلاینده برابر ۳/۳۰ میلیگرم در لیتر و زمان واکنش ۱۰۳ دقیقه در حضور امواج التراسونیک با فرکانس ۴۰ کیلوهرتز است. کارایی فرایند در این شرایط، ۹۵ درصد بدست آمد. میزان حذف COD و TOC به ترتیب ۷۱ و ۶۳ درصد بود. سینتیک فرایند از سینتیک درجه اول پیروی میکند. مقدار P-Value و F-Value توسط آنالیز ANOVA به ترتیب ۰۰۳۳۰ و ۱۹/۲۴ تعیین شد که بیانگر معنادار بودن مدل است. مقادیر ضرایب همبستگی، همبستگی تطبیق یافته و پیش بینی شده به ترتیب ۹۴/۰، ۸۴/۰ و ۸۹/۰ تعیین شد.
نتیجهگیری: فرایند مورد استفاده، دارای کارایی مناسبی در حذف آلاینده ۲,۴ D است. بدلیل عدم استفاده از مواد شیمیایی، این فرایند بعنوان یک فرایند دوستدار محیط زیست میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جمال مهرعلی پور
Ph.D Student of Environmental Health Engineering, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مجید کرمانی
Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :