بررسی تجربه زیسته سواد آموزان از نقش سوادآموزی بر سلامت اجتماعی افراد

مقدمه : توجه به سلامت اجتماعی یکی از مهم ترین اصول زندگی است و نخستین شرط لازم برای پیشرفت و رسیدن به توسعه پایدار برای جامعه متمدن محسوب می شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته سواد آموزان از نقش سوادآموزی بر سلامت اجتماعی افراد شهرستان نهاوند بود. روش پژوهش : پژوهش حاضر کیفی با تکیه بر رویکرد توصیفی تفسیری است وجامعه آماری پژوهش را، تمامی آموزش دهندگان شهر نهاوند در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. دادهها از طریق مصاحبه عمیق با ۱۲ نفر از آموزش دهندگان شهر نهاوند جمع آوری شد، مصاحبه ها ثبت و ضبط و یادداشت برداری شد و با روش پنج مرحله ای توصیف ، تفسیر و تجزیه و تحلیل گردید. و برای اعتبار سنجی از روش کنترل اعضا استفاده شد. نتایج و یافته ها: یافته های این پژوهش نشان می دهد که سواد آموزی باعث تقویت مهارت های دهگانه زندگی و تقویت راهکارهای مقابله ای در افراد می گردد. این مهارت ها توانایی اجتماعی و روحی افراد را افزایش می دهند و موجب می شوند تا فرد بتواند به نحوی بهتر و موثرتر با مشکلات و دشواری های زندگی مواجه شود. هم چنین قدرت سازگاری افراد را بالا می برد و باعث می شود شخص بتواند مسوولیت های اجتماعی و شخصی زندگی را بهتر بپذیرد، توانمندی هایش را بروز دهد و از آسیب های ناشی از ناتوانی در حل مشکلات در امان بماند. بنابراین سوادآموزی بر کاهش آسیب های اجتماعی موثر بوده و باعث بهبود سلامت اجتماعی فرد جامعه می گردد.

کلیدواژه ها:

سوادآموزی ، سلامت اجتماعی ، تجربه زیسته ، سواد آموزی.