بررسی رابطه میزان رعایت «فاصله گذاری اجتماعی» در دوران همه گیری بیماری کرونا و «پایبندی مذهبی» با اضطراب، استرس و افسردگی در دانشجویان

شیوع بیماری کرونا و به تبع آن اجرای فاصله گذاری اجتماعی، اثرات مختلفی بر جنبه های روانی و اجتماعی افراد گذاشته وبررسی پیامدهای آن از اهیمت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین میزان رعایت فاصله گذاری اجتماعیو پایبندی مذهبی با بروز استرس، اضطراب و افسردگی در دانشجویان می پردازد. روش مطالعه حاضر، توصیفی و از نوع همبستگیبود. حجم نمونه مورد بررسی نیز ۳۵ نفر بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها ازپرسشنامه استرس، اضطراب و افسردگی DASS-۲۱ (اصغری مقدم و همکاران، ۱۳۸۷ )، پرسشنامه پایبندی مذهبی(جان بزرگی، ۱۳۸۸ ) و پرسشنامه محققساخته در مورد میزان رعایت فاصله گذاری اجتماعی، استفاده شد. نتایج بدست آمده بااستفاده از رگرسیون چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شده و نتایج بدست آمده نشان داد که بین پایبندیمذهبی و استرس، اضطراب و افسردگی همبستگی منفی و معناداری مشاهده شد و بین میزان رعایت فاصله گذاری اجتماعی واسترس، اضطراب و افسردگی همبستگی معناداری وجود ندارد. همچنین میزان رعایت فاصله گذاری اجتماعی و پایبندی مذهبی۲۶.۷ درصد از واریانس استرس، ۳۲.۸ درصد از واریانس اضطراب و ۳۶.۶ درصد از واریانس افسردگی را پیش بینی می کنند. باتوجه به این یافته ها بنظر می رسد افرادی که در شرایط همه گیری ویروس کرونا پایبندی مذهبی بالاتر و معنویت بیشتریداشتند، میزان استرس، اضطراب و افسردگی آنها پایین تر بوده و از سلامت روان بیشتری برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

پایبندی مذهبی ، اضطراب ، استرس ، افسردگی ، کرونا ، فاصله گذاری اجتماعی.