تاثیر تیمار روغن گرمایی بر ویژگیهای مکانیکی چوبهای راش و نراد

با توجه به مقاومتها و مزایا و کاربردهای منحصربفرد چوب در ساخت سازههای خشکی و دریایی، و باعنایت به وجود برخی از معایب در این ماده طبیعی و مهندسی؛ در این مطالعه به بررسی رفع مشکل این ماده طبیعی و کاربرد بهتر و بیشتر آن در سازههای خشکی و علی الخصوصدریایی میپردازیم. مشکل اصلی چوب در مناطق مرطوب و آبی، جذب رطوبت و آب میباشد؛ لذا همین مشکل ویژگیهای مکانیکی چوب راتحت تاثیر قرار میدهد و موجب کاهش آن میشود. محققین برای رفع مشکل این مشکل از روشهای اصلاح حرارتی استفاده کردند تا بدین طریق از میزان جذب رطوبت و جذب آب چوب بکاهند. برای این هدف چندین روش حرارتی ابداع شد که همگی در کاهش جذب آب چوب تاثیر مثبتی داشتند ولی اثر این روشهای حرارتی روی ویژگیهای مکانیکی و مقاومتی چوب متفاوت بودند.یکی از روش های حرارتی، روشروغن گرمایی (حرارت دهی چوب در روغن) می باشد که دراین تحقیق به مطالعه ان میپردازیم. دراین تحقیق از دو گونه چوبی راش و نراد استفاده شد. پس از تیمار روغن گرمایی، دو آزمون مکانیکی خمش و ضربه روی نمونهها اعمال شد. نتایج نشان داد که اعمال تیمار روغن گرمایی موجب افزایش مقاومت به ضربه در دو گونه نراد و راش میشود؛ البته در گونه نراد این افزایش چشمگیر است. در آزمون خمش، مدول گسیختگی هر دو گونه اختلاف چشمگیر با نمونه شاهد دارند؛ مدول الاستیسیته هر دو گونه نسبت به نمونه شاهد افزایش داشته ولی گونه راش اختلاف چشمگیر دارد

کلیدواژه ها:

سازه دریایی ، تیمار روغن گرمایی ، ویژگیهای مکانیکی ، چوب نراد ، چوب راش