اقدام پژوهی : ارتقا مهارت برنامه نویسی و سواد دیجیتالی معلمان دبستان پسرانه صدرا

در سال های اخیر با توجه به شیوع ویروس کرونا و ترویج تدریس مجازی در اکثر قریب به اتفاق مدارس لزوم ارتقای سواد دیجیتال و مهارت های برنامه نویسی برای معلمان و دانش آموزان به چشم می آید. شاید در سالهایی نه چندان دور، استفاده ابزارهای دیجیتال و ورود دنیای فناوری، یک انتخاب بود. و به همین علت ، سازمان بهداشت جهانی آن را در فهرست مهارت های ده گانه زندگی نیاورده است .اما امروز زندگی دیجیتالی یکی از وجوه زندگی همهی ماست و حتی اگر بپذیریم که میتوانیم سهم تکنولوژی دیجیتال را در زندگی خود کاهش دهیم، اما بیتردید حذف کردن تکنولوژی از زندگیتقریبا امکان پذیر نیست (برخی از سبکهای زندگی غیرممکن میشوند).به همین علت ، بسیار از کشورهای جهان، تقویت سواد فناورانه و افزایش سواد دیجیتال را در برنامهی آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان و نیز در برنامههای آموزشی دانشگاهی گنجاندهاند. موضوع مهارت برنامه نویسی در مدارس موضوعی است که در رابطه با آن پژوهش های زیادی نگارش می شود. همچنین در رابطه با موضوع سواد دیجیتالی معلمان و بررسی روابط و تاثیرات آنها بر روی هم نیز جای بسی تامل است . پژوهش گران در رشته مدیریت آموزشی همواره بررسی های علمی و پژوهشی خود را در این رابطه در معرض مخاطبین این رشته قرار داده اند. در اقدام پژوهی حاضر تلاش شده است که این موضوع بیشتر و دقیق تر بسط داده شود. در این اقدام پژوهی نیز بنده با توجه به شرایط و وضع موجود به مسئله مورد بحث پرداخته و سعی نمودم بوسیله راهکارهای خلاقانه به ارتقای مهارت برنامه نویسی و سواد دیجیتالی معلمان آموزشگاه صدرا و به طبع آن دانش آموزان این مدرسه بپردازم . با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت نظرات پژوهشگران رشته مدیریت آموزشی پیرامون مقوله های ارائه شده در این رابطه کاملا صحیح و مبتنی بر واقعیت است . از این رو پیشنهاد می شود مباحث مهارت برنامه نویسی در مدارس و سواد دیجیتالی معلمان در مراکز آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی مطرح گردد. و نتایج تحقیقات به صورت پروپوزال های نظری ارائه گردد.