مطالعه میزان حذف کادمیم از خاک آلوده درنتیجه کاربرد بایوسورفکتانت به دست آمده از باکتری مقاوم به آلودگی کادمیم

مقدمه: استفاده از روش های کارآمد و دوستدار محیط زیست برای اصلاح خاک های آلوده به فلزات بالقوه سمی و خطرناک نقش حیاتی در تامین سلامت عمومی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی قابلیت بایوسورفکتانت به دست آمده از باکتری مقاوم به کادمیم در حذف کادمیم از خاک آلوده به صورت طرح آماری کاملا تصادفی و در سه تکرار اجرا شد.مواد و روشها: سه جدایه باکتری بومی شامل باسیلوس پومیلوس، آلکانیوراکس دیزلولی و مارینوباکتر هیدروکربنوکلاستیکوس ازنظر میزان مقاومت به سطوح مختلف آلودگی به غلظت های مختلف کادمیم مطالعه شدند. به منظور ارزیابی ظرفیت تولید بایوسورفکتانت توسط جدایه برتر باکتری، چهار آزمون شامل گسترش لکه نفت، انهدام قطره نفتی، فعالیت امولسیون کنندگی و فعالیت همولیتیک بررسی شدند. سپس به منظور مطالعه میزان حذف کادمیم از خاک آلوده، سه تیمار شامل جدایه باکتری برتر، بایوسورفکتانت تولیدی توسط آن و شاهد به خاک آلوده اضافه شدند.نتایج: با کاربرد باکتری مارینوباکتر هیدروکربنوکلاستیکوس به عنوان جدایه باکتری برتر و بایوسورفکتانت تولیدی توسط آن در خاک آلوده به کادمیم مشاهده شد تیمار بایوسورفکتانت به طور معنی داری در مقایسه با سایر تیمارها قابلیت بیشتری در حذف کادمیم از خاک آلوده دارد. همچنین، تفاوت معنی داری میان تیمار باکتری مارینوباکتر هیدروکربنوکلاستیکوس با تیمار شاهد مشاهده نشد.بحث و نتیجهگیری: به طور کلی نتیجه گیری می شود بایوسورفکتانت تولیدشده توسط مارینوباکتر هیدروکربنوکلاستیکوس پس از کالیبراسیون محلی و همچنین تکرار و اجرای آزمایش در شرایط طبیعی، با اطمینان بیشتری می تواند به عنوان اصلاح کننده خاک های آلوده به کادمیم استفاده شود.

کلیدواژه ها:

آلودگی خاک ، بایوسورفکتانت ، کادمیم ، مارینوباکتر هیدروکربنوکلاستیکوس