بررسی تاثیر لایه های مختلف انتقال حفره بر روی راندمان سلول خورشیدی پرووسکایت بدون سرب مبتنی بر نانومیله اکسید روی

در این مقاله تاثیر لایه های مختلف Cu۲O ،spiro-OMeTAD و CuSCN به عنوان لایه انتقال حفره (HTM) و همچنین اثر تغییرات ضخامت لایه جاذب بر روی کارآیی سلول های خورشیدی مبتنی بر تری یدید قلع متیل آمونیوم (CH۳NH۳SnI۳) با استفاده از نرم افزار SCAPS-۱D مورد بررسی قرار گرفته است. در ساختارهای موردنظر، آرایه نانومیله اکسید روی (ZnO nr) به عنوان لایه انتقال الکترون (ETM) لحاظ شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل و شبیه سازی حاکی از راندمان بالاتر ساختار ZnO(nr)/CH۳NH۳SnI۳/Cu۲O نسبت به سایر ساختارهای بررسی شده می باشد.

کلیدواژه ها:

سلول های خورشیدی پرووسکایت ، تری یدید قلع متیل آمونیوم ، نانومیله ZnO ، ضخامت لایه جاذب ، لایه انتقال دهنده حفره ، CuSCN ، Cu۲O ، spiro-OMeTAD.