موانع مشارکت بیماران سکته قلبی در برنامه بازتوانی قلبی

هدف: بازتوانی قلبی باعث افزایش کیفیت زندگی، کاهش سکته مجدد قلبی، بهبود عملکرد جسمی و وضعیت روانی بیماران می گردد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی موانع مشارکت بیماران سکته قلبی در برنامه بازتوانی قلبی صورت گرفت. روش بررسی: این مقاله گزارش بخشی از مطالعه ای است که به روش تئوری پایه انجام شد. هیجده نفر بیمار مبتلا به سکته قلبی، ۳ نفر پزشک متخصص قلب، و ۳ نفر پرستار بخش سی سی یو، به صورت نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. مصاحبه نیمه ساختار یافته روش اصلی جمع آوری داده ها بود و تا زمان اشباع داده ها ادامه یافت. داده ها به روش تئوری پایه اشتراوس و کوربین (۱۹۹۸) تحلیل شد. اعتبار داده ها بر اساس معیارهای پیشنهادی لینکولن و گوبا تایید گردید. یافته ها: اکثر بیماران در برنامه های بازتوانی قلبی شرکت نکرده اند. موانع مشارکت بیماران در برنامه های بازتوانی قلبی درچهار طبقه عوامل فردی، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و عوامل مربوط به نظام درمان و سلامت طبقه بندی گردید. نتیجه گیری: بسیاری از موانع مشارکت بیماران در برنامه های بازتوانی قابل تعدیل هستند و تغییر آنها زمینه حضور بیماران را در برنامه های بازتوانی قلبی تسهیل نماید.

کلیدواژه ها:

Barriers ، Cardiac rehabilitation ، Grounded theory ، Myocardial infarction ، بازتوانی قلبی ، تئوری پایه ، سکته قلبی ، موانع