ارزیابی کیفیت آموزش بالینی در پرستاری

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 48

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MEMED21_060

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه : آموزش بالینی مهم ترین بخش آموزش پرستاری است که هدف از آن ، ایجاد تغییرات رفتاری قابل اندازه گیری در دانشجویان برای انجام وظایف مراقبتی در آینده است . این در حالیست که دانشجویان پرستاری علی رغم دارا بودن دانش نظری قابل قبول در محیط های بالینی ، با مهارت کافی ، عمل نمی کنند. یکی از علل این مسئله ، می تواند چگونگی کیفیت آموزش بالینی باشد. لذا، هدف از این مطالعه ارزشیابی کیفیت آموزش بالینی در پرستاری می باشد.روش اجرا: این مطالعه ترکیبی ارزشیابی با استفاده از روش های مشاهده غیر مشارکتی ، برگزاری بحث گروهی متمرکز و استفاده از جعبه ابزاری مشتمل بر چک لیست مشاهده مستقیم تدریس بالینی ، فرم نظرسنجی دانشجویان در خصوص تدریس دوره بالینی گذرانده شده ، ابزار صلاحیت آموزش بالینی برای مربیان پرستاری، پرسشنامه ارزشیابی آموزش بالینی و ابزار کیفیت تدریس بالینی Cleveland، در یک دوره کارآموزی به مدت ۸ جلسه ، در بخش داخلی ، تحت آموزش مربی عضو هیات علمی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی و جراحی ، انجام گردید.اطلاعات گرد آوری شده کمی با استفاده از نرم افزار SPSS و اطلاعات کیفی حاصل از بحث گروهی ، لغت به لغت پیاده سازی و به روش تحلیل محتوا، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه ، نشان دهنده سطح متوسط آموزش بالینی انجام شده بود که نیازمند اصلاحاتی اساسی در زمینه های مختلف می باشد. نکته قابل توجه اینست که نتایج حاصل از تکمیل چک لیست مشاهده ای توسط مشاهده گر، با نتایج ارزیابی دانشجویان و ابزارهای متعدد استفاده شده هم راستا می باشد. کمترین امتیاز با نمره ۰۵,۰±۷۸,۱مربوط به بحث ارزیابی دانشجویان و عدم ارائه فیدبک به آنان و بیشترین امتیاز مربوط به وقت شناسی ۰۱۵,۰±۷۹,۴ بود. از نگاه دانشجویان ، بیشترین ضعف در بخش های ارزیابی ، آموزش پروفشنالیزم ، آموزش مهارت های بالینی و اختصاص زمان قابل توجه به آموزش تئوری در بالین بوده است . نتایج تحلیل محتوا در ۳ طبقه علل سازمانی ، علل مربوط به استاد و علل مربوط به برنامه ریزی آموزش تعیین گردید.بحث و نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان دهنده کیفیت متوسط آموزش بالینی و وجود فاکتورهای متعدد در ایجاد افت کیفیت آموزش بالینی می باشد. بدون تردید شناخت مشکلات آموزش بالینی ، مستلزم بررسی مستمر وضعیت موجود، شناخت نقاط قوت و اصلاح نقاط ضعف و مقایسه وضعیت آموزشی بالینی با استانداردهای موجود می باشد تا بتوان در جهت ارتقاء آموزش بالینی در پرستاری، به طور موثر گام برداشت .

نویسندگان

سارا شهبازی

دانشگاه ع. پ. شهرکرد،

سلیمان احمدی

دانشگاه ع. پ. شهیدبهشتی