چالشهای موجود در بالندگی اعضای هیات علمی علومپزشکی در ایران (مطالعه کیفی)

مقدمه : بالندگی اعضای هیات علمی به طور فزاینده ای جزء مهم آموزش حرفه ای سلامت شده است و در بسیاری از کشورها مراکز توسعه آموزش پزشکی به عنوان یک مرکز علمی جهت تربیت نیروی انسانی در گروه پزشکی ایجاد گردیده است که این مراکز خدمات متنوعی را در رسیدن به اهداف تربیتی نیروی انسانی دانشگاه های علوم پزشکی انجام می دهند. در ایران نیز دانشگاه های علوم پزشکی ، مراکز توسعه آموزشی (EDC) و دفاتر توسعه آموزشی (EDO) با هدف بهبود آموزش و دیگر فعالیت های علمی اعضای هیات علمی به وجود آمده است و از عمده ترین وظایف آن بالندگی اعضای هیات علمی می باشد که برنامه های این مراکز و چالش های آن همواره مورد توجه صاحب نظران و دست اندرکاران می باشد پژوهش حاضر در جهت بررسی چالش های موجود در بالندگی اعضای هیات علمی علوم پزشکی در ایران از دیدگاه صاحب نظران می باشد.روش اجرا: جهت دستیابی به اهداف و سوالات پژوهش از میان صاحب نظران و دست اندرکاران بالندگی اعضای هیات علمی در دانشگاه های علوم پزشکی تعدادی افراد صاحب نظر و دست اندرکار این حوزه مورد مصاحبه نیمه ساختارمند قرار گرفتند که پس از کدگذاری،و طبقه بندی داده ها اطلاعات مورد نیاز برای پاسخ به پرسش های پژوهش جمع آوری گردید و در نهایت بر اساس رویکرد کدگذاری بازو محوری به همراه شواهد مستند به تحلیل داده های کیفی پرداخته شد.یافته ها: با استفاده از تحلیل دست نوشته ها، در ابتدا ۳۲۱ کد به دست آمد و سپس این کدها بر اساس شباهت ها و تفاوت های مفهومی خلاصه سازی و طبقه بندی شدند که چالش های موجود در بالندگی اعضای هیات علمی علوم پزشکی از دیدگاه صاحب نظران در چهار طبقه ساختارها، برنامه ریزی، انگیزش و ارزشیابی یافت گردید.بحث و نتیجه گیری : مدیران دانشگاه ها باید با ایجاد سازوکاری مناسب ، نیازهای واقعی آموزشی ، پژوهشی و فردی اعضای هیات علمی که اصلی ترین عنصر در پیشبرد اهداف و رسالت های دانشگاه ها هستند را شناسایی نمایند و متناسب با آن برنامه هایی را در جهت بالندگی اعضایهیات علمی برای آنها تدارک ببینند و بر اساس آن برنامه هاارزشیابی های مناسبی نیز انجام دهند.

کلیدواژه ها:

بالندگی اعضای هیات علمی ، علوم پزشکی ، چالش ها