شناسایی مناطق پرتعارض انسان و خرس قهوه ای (Ursus arctos) در استان مازندران

امروزه تقابل انسان و حیات وحش از چالش های مهم در حفاظت از تنوع زیستی قلمداد می شود. افزایش این تعارض ها موجب افزایش نگرش منفی توسط مردم محلی نسبت به حیات وحش شده که پی آمد آن افزایش قابل توجه شکار غیرقانونی این دسته از گونه ها به ویژه در مناطقی که تراکم بالای جمعیت انسانی و حیات وحش دارد، شده است. این مطالعه با هدف تعیین مهم ترین محدوده های تعارض های خرس قهوه ای با انسان و دارایی های انسان در استان مازندران و همچنین شناسایی توزیع مناطق با خطر بالقوه بالای حملات این گونه جهت مدیریت تعارض ها و تقابل این گونه و مردم محلی مناطق کوهستانی در این استان به انجام رسید. داده های تعارض از طریق پرسشنامه و بررسی های میدانی جمع آوری شد. متغیرهای مورد استفاده در مدل سازی شامل ترکیبی از متغیرهای زیستگاهی و انسانی بوده است. در این مطالعه ۱۵۰حمله از خرس های قهوه ای به انسان و دارایی های انسان ثبت شد که شامل ۱۶ حمله به انسان، ۶۷ حمله به باغ های میوه، ۱۹ حمله به دام های اهلی و ۴۸ مورد تخریب کندوهای زنبور عسل بوده است. نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین تعارض ها در فصل بهار و پاییز صورت گرفته است. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که مهم ترین عوامل در بروز تعارض ها متغیرهای ارتفاع از سطح دریا، فاصله تا روستا و وجود باغ های میوه بوده است. بیشترین تعارض ها با انسان و سرمایه های انسانی در گستره ۱۵۰ تا ۳۰۰۰ متر بروز می کند. از سوی دیگر وجود باغات میوه در اطراف روستاها عامل معناداری در جذب خرس ها شناسائی شد.

کلیدواژه ها:

ارتفاع از سطح دریا ، باغ های میوه ، تعارض انسان و خرس قهوه ای ، دام های اهلی ، مدل سازی