تاثیر آموزش تاب آوری بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تاب آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانش آموزان، انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر همدان سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ تشکیل می دادند؛ چهل نفر از دانشآموزان دارای فرسودگی تحصیلی (با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحله ای) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بیست نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آموزش تابآوری در طی ده جلسه شصت دقیقهای به صورت گروهی بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار به کار برده شده در پژوهش، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی بود. یافتههای پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد؛ روش آموزش تاب آوری بر کاهش فرسودگی تحصیلی در دانشآموزان موثر است. هم چنین نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری بر کاهش خستگی تحصیلی، بیعلاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی در دانشآموزان موثر است. یافته دیگر پژوهش حاضر این بود که از بین مولفه های فرسودگی تحصیلی آموزش، تاب آوری بیشترین تاثیر را در کاهش خرده مقیاس خستگی تحصیلی داشته است.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، خستگی هیجانی ، بی علاقگی تحصیلی ، ناکارآمدی تحصیلی ، تاب آوری