بررسی اثر مالیات سبز بر مصرف انرژی های فسیلی (بنزین، گاز طبیعی و نفت کار) در ایران با استفاده از الگوی تعادل عمومی محاسبه پذیر پویای بازگشتی (RDCGE)

در این مطالعه به بررسی اثر وضع مالیات سبز در قالب سناریوهای مختلف (پایه، ۵%، ۱۰% و ۲۰%) بر مصرف انرژی­های فسیلی (نفت­گاز، بنزین و گاز طبیعی) در ایران با استفاده از مدل تعادل عمومی محاسبه­پذیر پویای بازگشتی پرداخته ­شد. کالیبراسیون مدل با بکارگیری ماتریس حسابداری اجتماعی سال ۱۳۹۰ و سناریوی پایه (۰% اعمال مالیات سبز بر انرژی­های فسیلی) صورت پذیرفت. داده های مربوط به برآورد مدل تحقیق به صورت فصلی برای دوره ۹۵-۱۳۸۷ گردآوری شد. همچنین، جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار متلب استفاده شد. نتایج نشان داد که همراه با افزایش نرخ وضع مالیات سبز، اگر یک شوک مثبت به اندازه یک انحراف معیار (۱%) بر تولیدناخالص داخلی وارد شود، از روند افزایش مصرف نفت­گاز، گاز طبیعی و بنزین کاسته می­شود. همچنین، با اعمال ۰% و ۵% مالیات سبز، مصرف انرژی­های فسیلی مورد بررسی کارایی نداشته، با اعمال ۱۰% مالیات سبز، مصرف گاز طبیعی و بنزین کارایی داشته، لیکن مصرف نفت­گاز کارایی ندارد. با اعمال ۲۰% مالیات سبز، مصرف انرژی­های فسیلی مورد بررسی کارایی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی ، مالیات سبز ، رفاه اجتماعی ، تابع واکنش آنی (IRF) ، مدل RDCGE