مروری بر تاثیر کاربری اراضی بر کیفیت آب های کشور ایران

تغییرات کاربری اراضی ناشی از شهرنشینی و فعالیت های کشاورزی بر کیفیت آب تاثیر منفی می گذارد. معمولا تاثیر تغییرات کاربری اراضی بر روی کیفیت آب از طریق تجزیه و تحلیل رابطه بین کاربری زمین و شاخص های کیفیت آب مانند اکسیژن محلول و غلظت موادی مانند کربن ، فسفر و نیتروژن مورد بررسی قرار می گیرد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر نوع کاربری اراضی بر کیفیت آب و فرایندهای اولیه منجر به آلودگی در ایران است . برای این منظور، پژوهش های گذشته ای که در این رابطه انجام شدهاند مورد بررسی قرار گرفته است ، که از مقالات بررسی شده، ۷۴ درصد کاربری شهری و ۶۲ درصد کاربری کشاورزی را منبع اصلی آلودگی آب معرفی کردهاند. با این حال، نتایج همبستگی رگرسیون (R۲) نشان می دهد که فعالیت های کشاورزی همبستگی معناداری با شاخص های فیزیکی و شیمیایی آب دارند در مقابل فعالیت های توسعه شهری با تغییر فرایندهای هیدرولوژیکی مانند رواناب، بر کیفیت آب تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، کیفیت آب ، ایران ، کاربری اراضی شهری ، پارامترهای کیفی آب