بررسی تاثیر عدم قطعیت طول زمان فعالیت ها بر زمان بندی پروژه با محدودیت منابع

زمانبندی پروژه با داده های قطعی سابقه طولانی در تحقیقات دارد. در این میان استفاده از اعداد غیرقطعی برای نمایش پارامترهای مسئله فقط محدود به تکنیکهای ‫PERT و برخی الگوریتمهای ابتکاری برای محاسبه زمان ختم پروژه می گردند که توانایی در نظر گرفتن همه ی انواع این حالت های عدم قطعیت را ندارند. در این تحقیق برای محاسبه مسیر بحرانی و میزان شناوری فعالیت های پروژه تحت شرایط عادی و تسریع پروژه مدل های برنامه ریزی ریاضی توسعه داده شده است. بررسی تجربی کارکرد این مدلها در حالت قطعی با نتایج حاصل از الگوریتم های شناخته شده برای محاسبه ی مسیر بحرانی پروژه همخوانی داشته و اعتبارسنجی شده اند؛ علاوه بر اینها یک الگوریتم برای تولید سناریوهای حدی بر اساس مقادیر بازه ای پارامترهای ورودی طراحی شد. الگوریتم توسعه داده شده قادر به تولید بازه بهینه برای مقادیر متغیرهای تصمیم در زمانبندی پروژه است. حل مسئله زمانبندی یک پروژه ی واقعی احداث ساختمان شامل بیش از ۸۰ فعالیت نشان داد در صورتیکه مقدار پارامترهای ورودی مسئله اعداد بازه ای باشند مقادیر متغیرهای تصمیم خروجی از مدل ها نیز در بیشتر اوقات اعداد بازه ای و با عدم قطعیت کمتری خواهند بود. انتشار خطا و ریسک در پروژه در اکثر اوقات به صورت خطی هست. این بدان معنا است در صورتی که برنامه ریزی بهینه ای برای زمان بندی پروژه صورت گیرد، در اکثر اوقات خطا و ریسک در پروژه باعث بروز رفتار قابل پیش بینی در متغیرهای تصمیم غیرقطعی خواهد شد.‬‬‬‬

کلیدواژه ها:

زمان بندی ، بهینه سازی غیرقطعی ، مدل سازی ریاضی ، برنامه ریزی خطی بازه ای ، شناوری کل بازه ای