ارزیابی دست نویسی دانش آموزان کم توان ذهنی: معرفی یک ابزار

هدف: یکی از مشکلات آموزشی دانش آموزان کم توان ذهنی در مدارس استثنایی اختلالات دست نویسی است. به منظور ارزیابی بهتر این اختلالات، این پژوهش با هدف ساخت ابزاری برای ارزیابی دست نویسی و اجرای آن بر روی دانش آموزان کم توان ذهنی انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی و مقطعی که از نوع مطالعات همبستگی و بخشی از آن نیز اعتبارسنجی ابزار است، از ۱۵۷ دانش آموز کم توان ذهنی دختر و پسر که در سال تحصیلی ۸۵-۱۳۸۴ در پایه های اول تا پنجم مدارس استثنایی شهرری مشغول به تحصیل بودند، پس از حذف نمونه هایی که معیارهای خروج از مطالعه را شامل بودند، مابقی ۱۲۶ دانش آموز کم توان ذهنی (۵۳ دختر و ۷۳ پسر) که در دامنه سنی ۹ تا ۱۹ سال قرار داشتند، به روش تمام شمار شرکت نمودند. برای همه دانش آموزان چک لیست دست نویسی محقق ساخته اجرا شد. داده های بدست آمده با آزمونهای آماری تی مستقل، یومن و یتنی و همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که دست نویسی با جانبی شدن (P=۰/۱۹۶)، جنسیت (P=۰/۴۸۷) و با سن (P=۰/۴۴۹) رابطه معنی دار ندارد. اما با پایه تحصیلی (r=۰/۴۴۸, P<۰/۰۰۵) رابطه معنی دار دارد، که البته بین پایه های مختلف تفاوت معنادار مشاهده نشد. شایع ترین مشکل دست نویسی در دانش آموزان کم توان ذهنی شهرری جدانویسی با ۸۲ درصد و کم اهمیت ترین مشکل دست نویسی آنان، فاصله گذاری بین کلمات و حروف با ۳۴/۹ درصد بود. نتیجه گیری: فراوانی اختلالات مربوط به اجزای خوانایی دست نویسی در دانش آموزان کم توان ذهنی مبین این امر است که اختلالات دست نویسی در مدارس استثنایی نیازمند توجه تخصصی است.

کلیدواژه ها:

Handwriting evaluation ، Mentally retarded student ، Legibility component ، ارزیابی دست نویسی ، دانش آموز کم توان ذهنی ، اجزای خوانایی