مقایسه فعالیت الکتریکی گروهی ازعضلات اطراف شانه در حین انجام ورزشهای زنجیره بسته در افراد جوان سالم
محل انتشار: فصلنامه آرشیو توانبخشی، دوره: 10، شماره: 2
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_REHA-10-2_009
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1402
چکیده مقاله:
هدف: در مورد اثر میزان استحکام سطح اتکا در حین تمرینات، بر ازدیاد فعالیت عضلات اطراف شانه تناقضات زیادی وجود دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین تغییرات میزان ثبات سطح اتکا با میزان فعالیت الکترومیوگرافیک استاتیک عضلات اطراف شانه است.
روش بررسی: در این تحقیق تجربی ۳۰ فرد سالم مطابق معیارهای مورد نظر از نمونه های در دسترس انتخاب و فعالیت الکترومیوگرافیکی سطحی عضلات ذوزنقه ای فوقانی، ذوزنقه ای تحتانی، شانه ای قدامی، سر دراز دو سر، گرد بزرگ و سه گوش خلفی سمت غالب آنها در حالت استراحت و پس از ۱۰ ثانیه قرار گرفتن در ۶ وضعیت مختلف تست شنا رفتن، با توالی تصادفی و متفاوت از نظر میزان استحکام سطح اتکا، ثبت گردید. میزان مجذور ریشه میانگین سه ثانیه میانی الکترومیوگرافی برای مقایسه شدت فعالیت عضلانی بین وضعیت ها مورد استفاده قرار گرفت. سپس داده ها با آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: شدت فعالیت عضلانی در سه وضعیتی که سطح اتکای مستحکم استفاده شد، بیشتر از وضعیت هایی بودندکه ثبات سطح اتکا کمتر شده بود. این تفاوت قابل توجه در تمام عضلات غیر از عضله ذوزنقه ای فوقانی (۰/۰۸۱=P) معنادار بود (۰/۰۰۱>P).
نتیجه گیری: ازدیاد بی ثباتی سطح اتکا نمی تواند به عنوان یک روش جهت ازدیاد پیشرونده قدرت عضلات اطراف شانه مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
Stability ، Supporting surface ، Shoulder ، Muscle ، Electromygraphy ، استحکام ، سطح اتکا ، شانه ، عضلات ، الکترومیوگرافی
نویسندگان
Khosrow Khademi-Kalantari
University of Welfare & Rehabilitation Siences, Tehran, Iran.