بررسی رضایت از فرزن دآوری در زنان در انتهای سنین باروری وعوامل مرتبط با آن

افت شاخص باروری کلی در کشور ایران یکی از چالش های جمعیتی و مرتبط با سلامت باروری درسالهای اخیر می باشد. برنامه ریزی جهت تغییر روند کاهشی آن می تواند هرم سنی آینده کشور رااز تهدیدات جدی مصون دارد. عوامل متعددی بر فرزند آوری زنان در جوامع موثر می باشد لذا باتوجه به اهمیت روزافزون این شاخص مهم مطالعه ای با هدف بررسی رضایت از وضعیت فرزندآوریو عوامل مرتبط با آن در زنانی که در سالهای انتهای باروری هستند انجام شد تا نتایج آن به عنوانالگوی خوبی جهت اصلاح برنامه های مرتبط با فرزند آوری در زنان جوان جامعه فراهم آورد. اینپژوهش یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی است. جامعه نمونه زنان تحت پوشش مراکز به داشتی درمانیشهرستان کاشان بود. ۲۹۱ زن ایرانی که بیشتر از ۳۵ سال سن داشتند، هنوز یائسه نشده بودند،مبتلا به بیماریهای عصبی یا روانی نبوده، بعلت بیماری مورد هیسترکتومی قرار نگرفته وتمایل بهحضور در مطالعه داشتند، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند .ابزار جمع آوری اطلاعاتپرسشنامه ی پژوهشگر ساخته بو د که مشتمل بر مشخصات دموگرافیک، وضعیت فرزندآوری و عواملمرتبط با آن را می سنجید. روش گردآوری اطلاعات تکمیل پرسشنامه توسط نمونه بود. در صورتیکه فردی مشکلی برای پر کردن پرسشنامه توسط خودش داشت پرسشنامه توسط پژوهشگر تکمیلمی گردید .پس از جمع آوری اطلاعات با استفاده ازآزمون های توصیفی و مقایسه ای و با کمکنرم افزار spss۲۱ تجزیه و تحلیل انجام شد. براساس نتایج مطالعه میانگین سنی زنان تحت مطالعه)۴۷.۴۸ (و در محدوده سنی ۳۸ تا ۵۶ سال بو د. اکثریت آنان دارای تحصیلات ابتدایی (۳۴.۴ %) واکثریت همسران آنها دارای تحصیلات دیپلم (۲۷.۸ %) بودند. بیشتر آن ها وضعیت اقتصادی متوسط(۶۴.۳ %) داشته و در مناطق شهری (% ۹۲.۸) ساکن بودند. اکثریت زنان خانه دار(% ۶۸.۷) و شغلهمسرانشان آزاد (۴۳.۳ %) بود. ۴۹.۲ درصد از آنان دارای سه فرزند و بیشتر بودند. اکثریت دارایهر دو جنس دختر و پسر بودند (۶۱.۲ درصد) ، به روش طبیعی زایمان کرده بودند (۶۰.۸ درصد)و بیش از یک سوم زنان سابقه بارداری ناخواسته داشتند. نتایج نشان داد که ۴۶.۷ درصد از آنان ازتعداد فرزندانشان رضایت کامل داشتند و بقیه ناراضی و تا حدودی راضی بودند. بر اساس نتایج میزانرضایت از فرزند آوری بر حسب تعداد فرزندان (p=۰.۰۰)، جنسیت فرزندان (p=۰.۰۰۲) و شغل زن(p=۰.۰۰۸) تفاوت معنی دار آماری نشان داد و در زنان با فرزند بیشتر از ۳ و ۴ ، دارای هر دو جنسدختر و پسر و زنان کارمند رضایت بیشتری از وضعیت فرزند آوری وجو د داشت. رضایت زنان برحسب وضعیت اقتصادی، نوع زایمان، سابقه بار داری ناخواسته، وضعیت بیماری و انجام سقط نفاوتچندانی نداشت. با توجه به نتایج مطالعه و نارضایتی اکثر زنان از وضعیت فرزند آوری خود پیشنهادمی شود از الگوهای علمی جهت مشاوره فرزندآوری در زنان دارای فرزندان کمتر و غیر همجنس درسنینی که هنوز فرصت باروری باقیست اقدام شود تا کیفیت و رضایت از زندگی در سالهای آیندهتامین و شاخص مهم باروری کلی جامعه اصلاح گردد.

کلیدواژه ها:

فرزندآوری ، سلامت باروری ، شاخص باروری کلی