تاثیر همزمان نوآوری، مصرف انرژیهای تجدیدپذیر و منابع اولیه بر انتشار آلودگی در کشورهای صادرکننده نفت

با توجه به اهمیت روزافزون روابط اقتصادی و مسائل زیست محیطی، رابطه رشد اقتصادی با تخریب محیطزیست به موضوع روز دنیا تبدیل شده است؛ لذا هدف تحقیق حاضر، تاثیر همزمان نوآور ی، مصرف انرژ ی های تجدیدپذیر و منابع اولیه بر انتشار آلودگی در کشورهای صادرکننده نفت بود. در این تحقیق چگونگی تاثیر پذیری انتشار ۲CO) به عنوان اصلیترین عامل ایجاد آلودگی( از نوآوری، مصرف انرژی های تجدیدپذیر و استخراج از منابع انرژی در یک الگوی سیستم معادالت همزمان غیرخطی در دوره زمانی )۲۰۰۸-۲۰۱۹( بررسی شده است . با بررسی طیف وسیعی از مطالعات، در کمتر مطالعه داخلی یا خارجی رابطه استخراج منابع اولیه انرژی )نفت و گاز(، تولید انرژی های تجدیدپذیر و نوآوری به صورت همزمان و در قالب ۴ معادله غیرخطی و خطی مورد بررسی و برآورد قرار گرفته است . همچنین روش بهینه سازی چندهدفه و کاربرد آن برای برآورد معادالت همزمان در الگوهای اقتصادسنجی به منظور برآورد الگوی تحقیق بسط داده شده است. برای اقتصاد کشورهای صادرکننده نفت نتایج نشان میدهد که نوآوری نتوانسته تاثیر معناداری بر کاهش انتشار آلودگی داشته باشد. همچنین، مصرف انرژی های تجدیدپذیر تاثیر معناداری بر کاهش انتشار ۲CO نداشته است؛ اما مصرف منابع اولیه انرژی همچون نفت و گاز تاثیر معناداری بر افزایش انتشار ۲CO داشته است؛ از طرفی، وجود فرضیه زیست محیطی کوزنتس با وجود منابع انرژی اولیه، انرژی های تجدیدپذیر و نوآوری برای اقتصاد کشورهای صادرکننده نفت تایید شد

کلیدواژه ها:

انتشار آلودگی ، دی اکسیدکربن ، انرژی های تجدیدپذیر ، منابع اولیه انرژی ، نوآوری ، کشورهای صادرکننده نفت.