بررسی خطر زمین لرزه استان در کرمان با کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی و به کارگیری روش منطق فازی

این پژوهش برای بررسی خطر زمین لرزه در استان کرمان، با به کارگیری سامانه اطلاعات جغرافیایی[۱] و به کمک روش منطق[۲] فازی انجام گرفته است. نخست، معیارهای لازم مانند گسل های جنبا، زمین لرزه های تاریخی، پیش دستگاهی و دستگاهی، سازوکار زمین لرزه های دستگاهی، زمین ریخت شناسی (ارتفاع و شیب)، استحکام مواد بستری و زمین ساخت[۳] جنبا در گستره استان کرمان و هم چنین زیرمعیارهای آن هاکه در پهنه بندی خطرزمین لرزه دخیل بوده اند، بررسی و ارزیابی شده و به لایه های اطلاعاتی در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تبدیل گردیدند. اولویت زیرمعیارهایی چون درازا، سازوکار و جنبش گسل و هم چنین بزرگا و ژرفای زمین لرزه ها برای نخستین بار، درتهیه نقشه پهنه بندی خطر زمین لرزه توسط روش فازی رعایت شده است. کاربرد منطق فازی در برآورد خطر زمین لرزه، یعنی، وزن دهی لایه های اطلاعاتی و اولویت دهی به آن ها، به کمک روش منطق فازی و به کارگیری نرم افزار های ArcGIS و Expert Choice صورت گرفت. در پایان، لایه های اطلاعاتی به دست آمده در محیط نرم افزار ArcGIS هم آمیخت شده و گستره های گوناگون استان از دیدگاه خطر زمین لرزه، در نقشه پهنه بندی خطر زمین لرزه استان کرمان به گستره هایی با خطر لرزه ای خیلی زیاد (نوار کوه بنان- لکرکوه- گلباف - بم و گستره های بردسیر و ریگان)، گستره هایی با خطر متوسط (شهربابک، سیرجان و رفسنجان) تا گستره های کم خطر (باختر استان، لوت و جازموریان) دسته بندی شدند.   [۱] Geographical Information System (GIS) [۲]  Fuzzy Logic [۳] Tectonic

کلیدواژه ها:

Kerman province ، Earthquake ، Zoning ، Earthquake Hazard ، Geographic Information System ، Fuzzy Logic ، استان کرمان ، زمین لرزه ، پهنه بندی ، خطر زمین لرزه ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، منطق فازی