برآورد شکنندگی سنگ های گرانیتی مناطق تواندشت و گوشه (شهرستان بروجرد) از سختی واجهشی اشمیت و خصوصیات پتروگرافی

شکنندگی یکی از مهمترین ویژگی های مکانیکی سنگ است که در طرح های ژئوتکنیکی مانند عملیات حفاری و سازه های زیرزمینی دارای کاربرد گسترده ای است. تاکنون روش استانداردی برای برآورد شکنندگی سنگ ها معرفی نشده است و بنابراین از روش های غیر مستقیم برای برآورد آن استفاده می شود. در این تحقیق با استفاده از روابط آماری دو و چند متغیره، شکنندگی سنگ های گرانیتی از سختی واجهشی اشمیت و خصوصیات پتروگرافی (میانگین اندازه کانی ها و ترکیب کانی شناسی) برآورد شده است. برای رسیدن به این اهداف، ۱۰ نمونه سنگ گرانیتی مختلف از معادن تواندشت و گوشه در اطراف شهر بروجرد تهیه شد. بر اساس آزمون های آزمایشگاهی شاخص شکنندگی، سختی واجهشی چکش اشمیت، میانگین اندازه کانی ها و نسبت کوارتز به فلدسپات نمونه ها تعیین شدند. سپس جهت برآورد شکنندگی مدل های مختلفی بر روی داده‎ها برازش داده شد. نتایج روابط آماری دو متغیره نشان می دهد که همبستگی های متوسط (ضرایب تعیین بین ۷۰/۰ تا ۸۷/۰) بین شاخص شکنندگی با سختی واجهشی چکش اشمیت، میانگین اندازه کانی ها و نسبت کوارتز به فلدسپات وجود دارد. در حالی که روابط آماری چند متغیره حکایت از تاثیر قابل توجه میانگین اندازه کانی ها و نسبت کوارتز به فلدسپات روی دقت همبستگی بین شاخص شکنندگی و سختی واجهشی اشمیت (به ترتیب با ضرایب تعیین ۹۱/۰ و ۹۳/۰) دارد.

کلیدواژه ها:

شکنندگی ، سختی واجهشی اشمیت ، میانگین اندازه کانی ها ، نسبت کوارتز به فلدسپات ، گرانیت