بررسی تاثیر پروتکل اسلامی-ایرانی قناعت بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی

سابقه و هدف: قناعت از فضیلت های اخلاقی محسوب می شود که در منابع اسلامی و ایرانی همواره موردتوجه بوده است، ولی امروزه به شدت کم رنگ شده است. بر اساس ادبیات تحقیق انتظار می رود بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی از تاثیرات مهم قناعت باشند. بر این اساس، پژوهش حاضر قصد دارد تاثیر پروتکل افزایش قناعت را بر اساس منابع اسلامی-ایرانی، بر بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی بررسی کند. مواد و روش ها: مطالعه حاضر پژوهشی شبه آزمایشی سه گروهی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اجرا شد. بدین منظور ۳۶  نفر از جامعه آماری طلاب مقدمات حوزه علمیه قم و دانشجویان کارشناسی دانشگاه مازندران به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی و به تعداد مساوی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برای دو گروه آزمایش پروتکل افزایش قناعت با محتوای اسلامی-ایرانی اجرا شد. تمام شرکت کنندگان پرسش نامه بهزیستی ذهنی (مقیاس شادکامی ذهنی و رضایت از زندگی) و زیرمقیاس سلامت جسمانی پرسش نامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF: World Health Organization Quality of Life-BREF) را در سه مرحله تکمیل کردند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد اجرای پروتکل قناعت در هر دو گروه طلاب و دانشجویان پس از مداخله و پیگیری در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش بهزیستی ذهنی شد، ولی اجرای پروتکل قناعت در دانشجویان برخلاف طلاب باعث افزایش سلامت جسمانی در مقایسه با گروه کنترل نشد. استنتاج: یافته های این پژوهش نشان داد تکیه بر بهبود فضائل مثبت انسانی همانند قناعت و آموزش این فضائل می تواند بر مولفه های سلامت روانی ازجمله بهزیستی ذهنی و سلامت جسمانی تاثیر مثبت داشته باشد

کلیدواژه ها:

Contentment ، Mental well-being ، Physical health ، بهزیستی ذهنی ، سلامت جسمانی ، قناعت