اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری مبتنی بر هیجان بر بخشش زناشویی در زوجین دارای تعارض زناشویی

نظام خانواده در زمره مهم ترین نظام های اجتماعی است که بر پایه ی ازدواج بین دو نفر شکل می گیرد و بر اساس نیاز به برقراری و حفظ پیوند و روابط نزدیک با همدیگر به عنوان انگیزه بنیادین بشر حائز اهمیت است. ازاین رو وجود تعارضات می تواند تهدید کننده باشد.این تعارضات می توانند باعث کاهش بخشش زناشویی شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر هیجان بر بخشش زناشویی در زوجین متعارض انجام شد. جامعه پژوهش شامل زوجین دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ی خانواده ی شهرستان الشتر و حجم نمونه شامل ۳ زوج (۶ نفر) بود که به طور تصادفی در دسترس انتخاب شدند و تحت زوج درمانی شناختی رفتاری مبتنی برهیجان قرار گرفتند. در این پژوهش از طرح تک موردی چند خط پایه استفاده شد. پروتکل زوج درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر هیجان در ۱۵ جلسه ی مداخله ۶۰ دقیقه ای اجرا گردید و آزمودنی ها به مقیاس بخشش زناشویی پاسخ دادند. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. میزان بهبودی پس از درمان در این متغییر برای سه زوج به ترتیب ۵۲، ۸۸/۴۳ و ۲۹/۶۱ درصد بود. یافته های پژوهش حاکی از این است که زوج درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر هیجان بر افزایش بخشش زناشویی تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی شناختی رفتاری مبتنی بر هیجان ، بخشش زناشویی ، تعارض زناشویی ، طرح آزمایشی تک آزمودنی.