پایش جابه جایی سطحی ناشی از زمین لغزش به کمک مشاهدات دوره ای سامانه تعیین موقعیت ماهواره ای

زمین لغزش  یکی از بلایای طبیعی است که اغلب در مناطق کوهستانی، پربارش و لرزه خیز به وقوع می پیوندد. این پدیده ژئولوژیکی همه ساله کشورهای متعددی را متحمل خسارات و تلفات جبرا ن ناپذیری می کند. ایران از جمله کشور های مستعد زمین لغزش  است که تاکنون بیش از ۳۲۰۰۰ زمی نلغزش در آن شناسایی شده است. اطلاع از نحوه توزیع مکانی و زمانی جابه جایی سطحی زمین برای تشخیص مناطقی که در معرض زمین لغزش  قرار دارند و تعیین را هکارهایی برای مقابله و یا حتی حذف عواملی که منجر به وجود آمدن آ نها می شوند ضروری است. هدف این پژوهش استفاده از سامانه تعیین موقعیت ماهواره ای به عنوان یک روش ژئودت کیی- ماهواره ای به صورت ابزاری سودمند جهت بررسی خطرات ناشی از زمین لغزش  می باشد. با ایجاد شبکه ژئودت کیی با ۲۰ نقطه مشاهداتی در شیب لغزشی روستای توان واقع در منطقه الموت استان قزوین و انجام مشاهدات میدانی شبکه ژئودتیک طی سال های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ به رفتارسنجی دقیق حرکات سطحی اخیر زمین تحت اثر زمین لغزش پرداخته شده است. سری زمانی جاب هجایی به دست آمده موید این مطلب است که زمین لغزش مورد مطالعه، یک زمین لغزش  فعال خصوصا در بخش بالادست شیب لغزشی بوده و همچنان به فعالیت حرکتی خود ادامه داده است.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، رفتارسنجی ، جابه جایی ، سامانه تعیین موقعیت ماهواره ای ، شبکه ژئودتیک