شبیه سازی بارندگی- رواناب در حوضه های آبریز دربند و گلابدره

سیل عظیم حوزه های آبریز دربند و گلابدره در چهارم مرداد ماه سال ۱۳۶۶ و خسارات متعاقب آن به شمال شهر تهران‘ انگیزه ای بود برای بررسی این پدیده هیدرولوژیکی‘ نظربه کمبود داده های آب سنجی‘ با استفاده از پنج مدل شبیه سازی بارندگی – رواناب شامل: مدلهای استدلالی (CIA) استدلالی جدید‘HYMO, HECI و ماتریسی حداکثر گذر حجمی سیلاب به ازای دوره بازگشتهای ۲ تا ۱۰۰ سال برای ۲۳ زیر حوضه از حوضه آبریز دربند و ۱۰ زیر حوضه از حوضه آبریز گلابدره محاسبه شده ونتایج به دست آمده از جنبه های مختلف بررسی و تحلیل شده است. پس از بررسی کاستیها و تواناییهای هر کدام از مدلها‘ استفاده از مدل ماتریسی برای حوضه های یاد شده و حوضه های مشابه توصیه شده و بر اساس آن حداکثر گذر حجمی سیل ۴/۵/۱۳۶۶ تهران حدود ۳۵۶ متر مکعب در ثانیه تخمین زده شده است. علی رغم حجم این سیل‘ علت خسارات راتنها نباید در آن جستجو کرد وشاید علت اصلی ایجاد سیل و خسارات ناشی از آن را باید در توسعه شهری‘ورود به حریم رودخانه وتغییر سیستم زهکشی طبیعی منطقه یافت.

کلیدواژه ها:

حوضه های آبریز دربند و گلابدره ، گذر حجمی سیلاب ، مدل ماتریسی و هیدروگراف