کاربرد بیشینه انتروپی در پیش بینی رویشگاه های بالقوه سرخدار (Taxus baccata L.) در ذخیره گاه زیست کره ارسباران

گونه سرخدار (Taxus baccata L.) از گونه های در معرض خطر انقراض است. دامنه انتشار این گونه دیرزیست کاهش یافته و حفاظت رویشگاه های آن حائز اهمیت است. در پژوهش حاضر، مطلوبیت رویشگاه سرخدار در ذخیره گاه زیست کره ارسباران به عنوان یکی از رویشگاه های این گونه بررسی شد. بدین منظور مدل سازی مطلوبیت رویشگاه سرخدار با استفاده از روش بیشینه انتروپی ((MaxEnt)Maximum Entropy ) و بر مبنای نقاط حضور (۷۴ نقطه) انجام شد. عامل های درصد شیب، جهت جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، واحدهای اراضی خاک، متوسط دما و متوسط بارندگی سالانه، طبقه بندی اقلیمی و کاربری فعلی زمین به عنوان متغیرهای مستقل در مدل سازی استفاده شدند. نتایج نشان داد سرخدار بیشتر تمایل به رویش در رویشگاه هایی در محدوده ارتفاعی ۹۰۰ تا ۱۷۰۰ متر از سطح دریا، شیب ۲۵ تا ۶۰ درصد، دامنه های شمالی، محدوده بارندگی ۳۶۰ تا ۴۸۰ میلی متر، متوسط دمای ۸ تا ۱۳ درجه سانتی گراد، اقلیم مدیترانه ای و مناطق جنگلی با تاج پوشش بیش از ۵۰ درصد دارد. براساس نتایج مدل سازی ۴۸/۱ درصد از وسعت ذخیره گاه زیست کره ارسباران (۱۲۶۵ هکتار)، رویشگاه مطلوبی برای سرخدار است. این مناطق بیشتر در محدوده مناطق جنگلی تازه کند، کلاله، آینالو، نقدی و بالاسنگ قرار دارند. مقدار زیاد سطح زیرمنحنی (۹۹۶/۰) نشان دهنده قابلیت عالی مدل در تفکیک پیش بینی رویشگاه های مطلوب و نامطلوب از یکدیگر است. با استفاده از نتایج این تحقیق می توان مناطق مستعد حضور سرخدار را مشخص کرده و در آینده برای احیای رویشگاه های آن در ارسباران اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

پستی و بلندی ، جک نایف ، مدل سازی ، مکسنت