تعیین موثرترین عوامل محیطی بر توان تولید رویشگاه راش شرقی با استفاده از تکنیک جنگل تصادفی در جنگل خیرود نوشهر

بررسی رابطه بین توان تولید رویشگاه و متغیرهای محیطی به عنوان یک مولفه مهم در مدیریت جنگل و کی از مسائل مهم در جنگلداری است. در گذشته بررسی این رابطه با استفاده از روش های پایه مانند رگرسیون خطی انجام می گرفت و امروزه از روش های ترکیبی همانند جنگل تصادفی استفاده می شود. به این منظور، در جنگل خیرود نوشهر در تیپ هایی که در آنها گونه راش غالب بود، به روش نمونه برداری طبقه بندی شده براساس شکل زمین، ۱۱۴ قطعه نمونه دایره ای به مساحت ۱۰ آر در هر یک از کلاسه های شکل زمین پیاده شد. سپس در هر قطعه نمونه، ارتفاع پنج اصله از قطورترین درختان به عنوان ارتفاع غالب علاوه بر ارتفاع از سطح دریا و درصد شیب و آزیموت اندازه گیری و ثبت شد. همچنین در مرکز هر قطعه نمونه، از عمق ۱۰-۰ سانتی متری، نمونه برداری خاک صورت گرفت و متغیرهای فیزیکی و شیمیایی متعددی اندازه گیری شد. ارزیابی توان تولید رویشگاه راش با استفاده از مدل جنگل تصادفی و بهره گیری از معیار اهمیت نسبی نشان داد که از بین متغیرهای خاکی، متغیرهای فسفر، درصد نیتروژن، منیزیم و درصد سیلت؛ و از بین عوامل فیزیوگرافی، درصد شیب و ارتفاع از سطح دریا اهمیت بیشتری دارند و حدود ۹۰ درصد تغییرات توان تولیدی را می توان با استفاده از این متغیرها تبیین کرد. استفاده از معیارهای ضریب تبیین و ضریب تبیین تعدیل یافته، نشان می دهد که مدل جنگل تصادفی کارایی بسیار خوبی در ارزیابی توان تولید دارد. مطالعه حاضر، بر اهمیت تکنیک ترکیبی در مطالعات بوم شناسی جنگل تاکید کرده و چارچوبی را برای مدلسازی توان تولید رویشگاه راش نسبت به متغیرهای محیطی فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

ارتفاع غالب ، تکنیک جنگل تصادفی ، توان تولید رویشگاه ، روش های ترکیبی ، گونه راش شرقی