افزایش ایمنی در پروژه های پل سازی با استفاده از مدل سازی اطلاعات ساختمان وسیستم موقعیت یاب جهانی

صنعت پل سازی، از مخاطره آمیزترین صنایع محسوب می شود. حوادث حین ساخت، شامل‎حوادث دردناک انسانی بسیاری است که تبعات آن باعث مواردی چون کمبود انگیزه در کارگران، تاخیر در مسیر پیشرفت کار و به طور فزاینده ای، افزایش هزینه های پروژه، کاهش بهره وری و... می شود. هدف پژوهش حاضر، استفاده از مدل سازی اطلاعات ساختمان وسیستم موقعیت یاب جهانی برای افزایش ایمنی در پروژه های پل سازی بود. پژوهش حاضر از نظر روش از نوع توصیفی تحلیلی و از لحاظ گرد آوری اطلاعات، از نوع میدانی و پیمایشی بود. جامعه مورد مطالعه اساتید دانشگاهی و خبرگان صاحب نظر و مهندسین شاغل در پروژه عمرانی در شهر تهران بود. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که تخمین زدن بعد، ابعاد، اندازه(A۱۰) و برآورد هزینه، برآورد بررسی(A۹) به عنوان مهمترین مولفه های کاربردهای مدل سازی اطلاعات ساختمان / سیستم موقعیت یابی جهانی در ساخت (A) ، موقعیت پل (B۱) و سیستم مدیریت اطلاعات حمل و نقل جاده ای (B۲) به عنوان مهم ترین مولفه های فناوری سیستم موقعیت باب جهانی (B) و یکپارچه سازی داده ها (C۱) و بهره وری انرژی (C۴) نیز به عنوان مهم ترین مولفه های حوزه های اقدام در ادغام مدل سازی اطلاعات ساختمان و سیستم موقعیت یابی جهانی (C) با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی تعیین شدند. همجنین نتایج نشان داد که " حوزه های اقدام در ادغام مدل سازی اطلاعات ساختمان و سیستم موقعیت یابی (C) و کاربردهای مدل سازی اطلاعات ساختمان / سیستم موقعیت یابی جهانی در ساخت (A) به عنوان مهم ترین معیارها برای رتبه بندی افزایش ایمنی در پروژه های پل سازی با استفاده از مدل سازی اطلاعات ساختمان وسیستم موقعیت یاب جهانی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی تعیین شدند. با توجه نتایج پژوهش در انتها پیشنهاد شده است به توسعه استانداردهای مدل سازی اطلاعات ساختمان و سیستم موقعیت یابی جهانی برای حل مشکلات روش ادغام و تعامل داده های پل در مدل سازی اطلاعات ساختمان و سیستم موقعیت یابی جهانی توجه شود.

کلیدواژه ها:

افزایش ایمنی ، پل سازی ، مدل سازی اطلاعات ساختمان ، سیستم موقعیت یاب جهانی