بررسی تاثیر طراحی فضای سبز مناسب بر میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع های مسکونی

خانه نخستین جایی است که انسان برای فرار از تنش های بیرون امروزه پیشرفت ارتباطات و تبادل علوم و رسیدن به آرامش و آسایش به آن پناه می برد و علاوه بر تامین نیازهای کمی، به نیازهای کیفی زندگی انسان و فراهم نمودن شرایط مطلوب ، برای خانواده و تحقق فعالیت های خانوادگی در آن پرداخته می شود. در نتیجه بررسی میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع های مسکونی، یکی از مهمترین رویکردهای پژوهش در حوزه مسکن است. رضایتمندی سکونتی یکی از مسائل مهم و تاثیرگذار در حوزه مسکن است که براساس شاخص های متنوعی ارزیابی می شود و معیاری برای ارزیابی وضعیتی شخصی است که فرد در محیط مسکونی بر همه ابعاد زندگی خود توجه دارد و از کیفیت آنها رضایت دارد. در گام نخست این پژوهش، به مطالعه و شناخت تاثیرات حاصل از فضای سبز بر زندگی انسان پرداخته شد که نتایج حاصله، حاکی از تاثیرات بسیار تعیین کننده ای است، که عبارتند از: تاثیرات روانشناختی- تاثیرات جامعه شناختی- تاثیرات فرهنگی.۱- افزایش مساحت فضای سبز با میزان رضایتمندی ساکنان مجتمع های مسکونی، رابطه مستقیم دارد.۲- با توجه به شکل زندگی گروهی و جمعی در مجتمع های مسکونی، عامل فضای سبز، به عنوان یک عنصر کلیدی در افزایش تعاملات و ارتباطات اجتماعی بین افراد ساکن در این نوع ساختمان ها به شمار می رود.۳- فضای سبز نه تنها بر روان انسان تاثیرات مثبت دارد، بلکه بر شیوه زندگی و نوع برخورد افراد نیز، تاثیرات مثبت قابل توجهی دارد. این تاثیرات، افزایش کیفیت زندگی ساکنین و رضایت آنها را در پی دارد.۴- شاخص تاثیرات حاصل از فضای سبز، بر رضایتمندی ساکنین در مجتمع مسکونی دارای فضای سبز مناسب بیشتر از مجتمع مسکونی فاقد این فضا است. این مطلب حاکی از این نکته می باشد که در ساختمان سازی سال های اخیر، به بحث فضای سبز، که جزء جدایی ناپذیر فضای زندگی آدمیست، حداقل به لحاظ کمی، کمتر بها داده شده است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، مجتمع های مسکونی ، فضای سبز ، رضایتمندی سکونتی