لزوم مدیریت آموزشی در رسیدن به اهداف توسعه پایدار شهرداریها

توسعه پایدار شهری ارتقای کیفیت زندگی با لحاظ ظرفیت محیط زیست و پاسخگویی به نیازهای نسل حاضر بدون محدودیت برای آیندگان، تعریف می شود. اگرچه توسعه پایدار در ابتدا با بحث های محیط زیست آغاز شد. اما از این حیطه پای فراتر گذاشت و در حوزه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی به صورت جدی بیان گردید. شهر پدیده ای چندبعدی، پیچیده و پویاست و برنامه ریزی دقیق و کامل برای تمام عناصر آن امری دشوار است. بر همین اساس، به عنوان مصرف کننده و توزیع کننده اصلی کالاها و خدمات، کانون توجه بحث پایداری شده اند. توسعه پایدار بیش از هر معیاری بر معیارهای کیفی و انسانی تاکید می کند. بنابراین به منظور دستیابی به یک وضعیت پایدار واقعی در شهرها، تدوین سیاست هایی جهت حصول به شهرهای پایدار ضروری است. اهداف توسعه پایدار نقش مهمی در زندگی مردم جهان خواهند گذاشت. این اهداف می توانند چشم اندازی مناسب برای توسعه شهرها باشند و مدیران شهری نیاز است تا به آن توجه کافی داشته باشند. گرش توسعه پایدار بر این اندیشه است که فن آوری نمی تواند هر گونه کاهش منابع طبیعی را جبران سازد و سرمایه طبیعی مکمل سرمایه انسان ساخت است. در این راستا سازمان ملل از مبانی و دیدگاه مفهومی توسعه پایدار حمایت می کند. راه دستیابی به توسعه پایدار را وجود بسترهای فرهنگی مناسب می داند که با آموزش و آگاهی دادن به مردم می توان به آن دست یافت. بر این اساس طرحی شهری و معماری پایدار باید کیفیت محیط های کار و زیستی را بهبود بخشد. این موجب افزایش بهره وری و کاهش فشارهای روانی انسانی و بهبود شرایط زیستی می گردد که همان مفهوم رفاه اجتماعی و شهروندی را به ذهن متبادر می کند. ساختار مدیریت شهری باید مبتنی بر اصولی باشد که در واقع شالوده این ساختار را به وجود می آورند.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: محیط زیست ، پاسخگویی ، توسعه شهرها