تاثیر تمرین اینتروال شدید در مقایسه با تمرین هوازی با شدت متوسط طی یک دوره رژیم غذایی کتوژنیک بر اشتها، هورمون های اشتها و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن و چاق

مقدمه و هدف:  ورزش و رژیم غذایی دو مداخله اصلی برای کنترل چاقی هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین اینتروال شدید طی رژیم کتوژنیک (HIIT-KD) و تمرین هوازی مداوم با شدت متوسط طی رژیم کتوژنیک (MICT-KD) بر اشتها و هورمون­های اشتها و ترکیب بدنی زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش­ کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است. ۳۶  زن غیر­فعال دارای اضافه وزن یا چاق در مطالعه شرکت کردند و به طور تصادفی به سه گروه رژیم غذایی کتوژنیک (KD)، MICT-KD و HIIT-KD تقسیم شدند. گروه­های تمرینی به مدت ۶ هفته و هر هفته ۳ جلسه تمرین دویدن به صورت اینتروال با شدت ۹۵-۸۵ % ضربان قلب بیشینه و مداوم  با شدت ۷۰-۶۰%  ضربان قلب بیشینه همراه با پیروی از رژیم کتوژیک انجام دادند. برای اندازه­گیری هورمون­ها خون­گیری ناشتا قبل و بعد از مداخله انجام شد. ترکیب بدنی با روش بیوایمپدنس الکتریکی و اشتها با مقیاس­آنالوگ بصری اندازه­گیری شد. از آزمون ANOVA دوراهه ترکیبی به همراه آزمون تعقیبی بونفرونی برای آنالیز آماری استفاده گردید. یافته ­ها: در سطح سرمی لپتین، گرلین آسیل دار، نسبت لپتین به گرلین بین سه گروه تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). احساس گرسنگی، سیری و میزان سیری بین سه گروه تفاوت معنی­داری نداشت (۰۵/۰p>). تمایل به خوردن غذا در گروه MICT-KD نسبت به دیگر گروه­ها کاهش معنی­داری نشان داد (۰۰۱/۰p=). وزن بدن، درصد چربی بدن، آب بدن و حجم عضلات بین گروه­ها تفاوت معنی­داری نداشت (۰۵/۰p>).   نتیجه ­گیری: بین دو نوع تمرین طی رژیم کتوژنیک تفاوتی در هورمون­های اشتها و ترکیب بدنی در زنان دارای اضافه وزن یا چاق وجود نداشت. همچنین، هر دو نوع تمرین طی رژیم کتوژنیک هیچ برتری نسبت به رژیم کتوژنیک به تنهایی نداشتند. تمایل به خوردن در گروه MICT-KD نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافته بود.

کلیدواژه ها:

ketogenic diet ، aerobic exercise ، Ghrelin ، Leptin ، Obesity ، body composition ، رژیم غذایی کتوژنیک ، ورزش هوازی ، گرلین ، لپتین ، چاقی ، ترکیب بدنی