کنترل موثر شب پره مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta در کاربرد توام حشره کش تیوسیکلام و باکتری Bacillus thuringiensis

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BIO-11-1_001

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1402

چکیده مقاله:

شب پره مینوز گوجه فرنگی Tuta absoluta (Meyrick) (Lep.: Gelechiidae) یکی از آفات مهم و مخرب گوجه فرنگی در مزارع و گلخانه ها است. کاربرد هم زمان آفت کش­های بیولوژیک و شیمیایی، با هدف کاهش مصرف و غلظت سموم شیمیایی، و به منظور جلوگیری از آلودگی محیط زیست و مقاومت حشرات مورد توجه است. لذا این پژوهش به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف حشره کش تیوسیکلام (اویسکت®SP۵۰%)  و حشره کش زیستی پروبلت® حاوی باکتری Bacillus thuringiensis supsp. kurstaki، بر میزان تلفات لاروهای سنین اول و چهارم شب پره مینوز گوجه فرنگی با هدف دستیابی به کارآترین ترکیب حشره کش صورت گرفت. به این منظور، آزمایش هایی با نصف، یک و دو برابر غلظت توصیه شده مزرعه ای حشره کش ها و اختلاط آن ها در طی زمان های ۴۸ و ۷۲ ساعت انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت و زمان کاربرد دو حشره کش، میزان تلفات لاروهای سنین اول و چهارم شب پره مینوز افزایش یافت. کم ترین مقدار LC۵۰ برای لاروهای سن اول و چهارم مینوز به ترتیب ۱۳/۱۵ و ۸۰/۳۲ پی-پی ام پس از ۷۲ ساعت از کاربرد باکتری و تیوسیکلام تعیین شد. تلفات ناشی از اثر غلظت توصیه شده حشره کش ها روی لارو سن اول مینوز، ۰۷/۶۶ و ۴۱/۶۶ درصد به ترتیب برای تیوسیکلام و باکتری، در نصف غلظت توصیه شده آن ها (۵۰۰ پی پی ام)، پس از ۴۸ ساعت بود. این مقادیر برای ترکیب تیوسیکلام + باکتری، برای لاروهای سن اول و چهارم مینوز، به ترتیب برابر با ۲۵/۹۸ و ۲۵/۹۹ درصد، در غلظت توصیه شده آن ها (۱۰۰۰ پی پی ام)، پس از ۷۲ ساعت به دست آمد.

کلیدواژه ها:

Bacillus thuringiensis ، حشرهکش ، شب پره مینوز گوجه فرنگی ، مهار زیستی

نویسندگان

زهرا پورمیر

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

علی میرشکار

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

عباس خانی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbott WS (۱۹۲۵) A method of computing the effectiveness of ...
  • Aghdam MT, Asgari S, Sheikhigarjan A (۲۰۱۵) Study of lethal ...
  • Amizadeh M, Hejazi MJ, Niknam GR, Arzanlou M (۲۰۱۵) Compatibility ...
  • Ayalew G (۲۰۱۵) Efficacy of selected insecticides against the South ...
  • Birgücü AK, Bayındır A, Celikpence Y, Karaca I (۲۰۱۴) Growth ...
  • Bue PL, Abbas S, Peri E, Colazza S (۲۰۱۲) Use ...
  • Domínguez-Arrizabalaga M, Villanueva M, Escriche B, Ancín-Azpilicueta C, Caballero P ...
  • Forouzan M, Sheikhi Garjan A (۲۰۲۳). Effect of sub lethal ...
  • Ghazwan A, Ahmad A, Reza T (۲۰۱۷) Evaluation of Bacillus ...
  • Ghosal A (۲۰۱۸) Mode of action of insecticides. Applied entomology ...
  • Gonzalez-Cabrera J, Molla O, Monton H, Urbaneja A (۲۰۱۱) Efficacy ...
  • Gowtham V, Kannan M, Senthilkumar M, Soundararajan RP (۲۰۱۸) Isolation ...
  • Guedes R, Roditakis E, Campos M, Haddi K, Bielza P, ...
  • Hashemitassuji A, Safaralizadeh MH, Aramideh S, Hashemitassuji Z (۲۰۱۵) Effects ...
  • Hernandez-Fernandez J, Ramrez L, Ramrez N, Fuentes LS, Jimenez J ...
  • Hosseinzadeh A, Aramideh S, Kahrizeh AG (۲۰۱۹) Efficacy of bio-insecticides ...
  • Jalali E, Maghsoudi S, Marzban R (۲۰۱۸) Effect of Geraphene ...
  • Jalapathi SK, Jayaraj J, Shanthi M, Theradimani M, Venkatasamy B, ...
  • Kandil MAH, Sammour EA, Abdel-Aziz NF, El Maguied Agamy EA, ...
  • Nitta S (۱۹۳۴) Ober Nereistoxin, einen giftigen Bestandteil von Lumbriconereis ...
  • Okaichi T, Hashimoto Y (۱۹۶۲) The structure of nereistoxin. Agricultural ...
  • Palma L, Munoz D, Berry C, Murillo J, Caballero P ...
  • Pinheiro DH, Valicente FH (۲۰۲۱) Identification of Bacillus thuringiensis strains ...
  • Radwan EMM, Taha HS (۲۰۱۷) Efficacy of certain pesticides against ...
  • Robertson JL, Preisller HK (۱۹۹۲) Pesticide bioassays with arthropods. CRC ...
  • Sabbour MM (۲۰۱۴) Biocontrol of the tomato pinworm Tuta absoluta ...
  • Sadeghi Nasab F, Safavi SA, Ghadamyari M, Hosseini Naveh V ...
  • Sakai M (۲۰۱۰) Cartap: It’s History of Development and Insecticidal ...
  • Sanda NB, Sunusi M, Hamisu HS, Wudil BS, Sule H, ...
  • Sandeep Kumar J, Jayaraj J, Shanthi M, Theradimani M, Venkatasamy ...
  • Selale H, Dağlı F, Mutlu N, Doğanlar S, Frary A ...
  • Shekhi Gorjan A, Rahmani M, Emani S, Javadzadeh M (۲۰۱۸) ...
  • Sohrabi F, Jamali F (۲۰۱۸) Biological control of tomato leafminer ...
  • Valtierra-de-Luis D, Villanueva M, Berry C, Caballero P (۲۰۲۰) Potential ...
  • Yadav SPS., Bhattarai S, Ghimire NP, Yadav B (۲۰۲۲) A ...
  • نمایش کامل مراجع