همخواری، ظرفیت شکارگری و شکارگری درون رسته ای دوکنه شکارگر Protogamasellopsis rhizoglyphusi (Rhodacaridae) و Gaeolaelaps aculeifer (Laelapidae)
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 43، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-43-3_009
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1402
چکیده مقاله:
اثرات شکارگری فردی شامل ظرفیت شکارگری، همخواری، تحمل گرسنگی و برهمکنشهای مختلف شکارگرها بر یکدیگر است که سبب ایجاد اثراتی بر جمعیت طعمه و جمعیت خود شکارگر می شود. شکارگری درونرسته ای در واقع تلفیقی از رقابت و شکارگری است. این پژوهش به ارزیابی ظرفیت شکارگری، شکارگری درونرسته ای و همخواری کنه های شکارگر Gaeolaelaps aculeifer و Protogamasellopsis rhizoglyphusi پرداخته است. تمامی مراحل آزمایش در دمای ۱±۲۵ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۱۰±۶۰% و در تاریکی و در فنجان های پلاستیکی با ارتفاع و قطر چهار سانتی متر انجام شد. کف فنجانها با مخلوطی از گچ پاریس و زغال چوب (۱:۷) به عمق یک و نیم سانتی متر پوشیده شد و با ۳۰ تکرار انجام شد. از تخم و پوره کنه-های پیاز، Rhizoglyphus echinopus و کنه میوه خشک، Carpoglyphus lactis به عنوان طعمه استفاده شد. دادههای حاصل ازآزمایشات همخواری و ظرفیت شکارگری با آنوا یک طرفه و طرح کاملا تصادفی و دادههای حاصل از شکارگری درونرستهای با آزمون ۲ × ۳ فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی تجزیه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در ظرفیت شکارگری، بیشترین میزان تغذیه روزانه از تخم مربوط به کنه G. aculeifer با تغذیه از تخم C. lactis است وکمترین میزان تغذیه مربوط به پروتونیمف کنه P. rhizoglyphusi با تغذیه از تخم کنه پیاز است. همچنین، بیشترین پوره شکار شده در بالغین مربوط به کنه میوه خشک با ۲۴ پوره در روز است که توسط G. aculeifer شکار شد و کمترین تعداد شکار پوره مربوط به P. rhizoglyphusi بود که از ۱۰ عدد پوره کنه پیاز تغذیه نمود. نتایج همخواری نشان داد که میزان زندهمانی درکوهورتهای تخم برای شکارگران در دستههای ۲۰ تخم برای کنه P. rhizoglyphusi به میزان ۸/۱۹ روز و برای دسته های ۳۰ عددی کنه ۲۴/۱ G. aculeifer روز ب ود. کنههای هم سن هرگز از یکدیگر تغذیه نکردند مگر از لاشه یا در زمان پوستاندازی که تحرک و مقاومت کم میشود. نتایج حاصل از رقابت درونرستهای نشان داد که شکارگری درون رسته ای نامتقارن است. تمام پروتونیمف و دئوتونیمف کنه های P. rhizoglyphusi در زمانی که غذا وجود ندارد توسط کنه شکارگر G. aculeifer خورده میشوند و تنها ۷/۶ درصد از کنههای ماده بالغ P. rhizoglyphusi موفق به شکست مادههای بالغ G. aculeifer شدند؛ به دلیل اینکه جثه به مراتب کوچکتری دارند. زمانی که هر دو گونه کنه شکارگر به همراه کنه طعمه بودند، زندهمانی مراحل نابالغ P. rhizoglyphusi به بیش از ۶۰ درصد رسید. در بالغین هر دو شکارگر هم این میزان به بقای ۱۰۰% برای هر دو گونه کنه بالغ ماده رسید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا امین
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
محمد خانجانی خانجانی
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :