مدل بهبود کیفیت محصول با در نظر گرفتن سرمایه گذاری با کیفیت در سیاست های دوباره کاری و اشتراک سود زنجیره تامین

هدف این مقاله ارائه ی یک مدل بهینه سازی برای بهبود کیفیت با در نظر گرفتن سرمایه گذاری کیفیت در سیاست های دوباره کاری و به اشتراک گذاری سود زنجیره تامین است. برای بهبود کیفیت محصول، تصمیم گیری در مورد هدف فرآیند و تحمل آن مهم است زیرا مستقیما بر نرخ عیب و نقص، هزینه ساخت و ضرر مشتری به دلیل انحراف محصول از مشخصات آن تاثیر می گذارد. در این تحقیق، دو سیاست دوباره کاری در نظر گرفته شده است. در خط مشی اول، دوباره کاری با استفاده از تسهیلات تولیدی یکسان انجام می شود، در حالی که در سیاست دوم یک مرکز فرآیند جدید برای کار مجدد اضافه شد. بهبود کیفیت در محیط زنجیره تامین نیز ضروری است. از این رو، سیستم اشتراک سود برای تقویت مدل، برای تعهد تامین کنندگان در بهبود کیفیت قطعات در این سیستم، به این مدل اضافه شده است. در صورتی که تامین کننده بتواند هدف کیفی تعیین شده توسط سازنده را برآورده کند یا از آن فراتر رود، سازنده سود را با تامین کننده به اشتراک می گذارد. مقایسه ای برای تعیین بهترین سیاست بهبود کیفیت بین این دو سیاست با در نظر گرفتن سیستم اشتراک سود ارائه شده است. از نتایج حاصل از بهینه سازی، مدیران می توانند از طریق اقتصادی تصمیم سرمایه گذاری اقتصادی برای اصلاح یک محصول معیوب با استفاده از مدل بهینه سازی هزینه و انتخاب بهترین گزینه در جهت هدف حداقل هزینه تولید واحد را اتخاذ کنند. با استفاده از این مدل، تصمیم گیرنده می تواند هر سرمایه گذاری با کیفیت را برای دستیابی به بازده مالی قابل توجه ارزیابی کند.

کلیدواژه ها:

بهبود کیفیت ، سرمایه گذاری کیفیت ، مشوق کیفیت ، اشتراک سود ، کاهش واریانس ، دوباره کاری