کاهش اثرات لرزه ای با توانمند سازی اعضای سازه ای در توزیع نیروی زلزله

از ویژگی های یک ساختمان مقاومت آن درمقابل نیروهای جانبی ) نیروی زلزله ( است . موضوعاتی که درعلمساختمان سازی برای مقابله بازلزله قابل مطرح شدن می باشد جواب دادن به این پرسش است که چگونه زلزله برسازه ها )ساختمان ها (اثر می کند وچگونه اثرات نیروی زلزله را می شود کاهش داد،دروقوع زلزله امواج بهصورت ضربه ای در کوتاه ترین زمان درسراسر زمین ودر تمام جهات پخش میگردند .ساختمانها با توجه به وزنثقلی که دارند ،نیروی ثقلی را به صورت عمودی در یک جهت به سمت پایین)نیروی گرانشی (به زمین وارد میکنند اما نیروی زلزله به صورت نیروهای جانبی به سازه وارد می گردد ، این نیروها یا قابل کنترل نبوده ویا بسیارکم کنترل می شوند بنابر این نیروهای جانبی )نیروی زلزله( باعث ارتعاش درستون ها ،تیر ها ،کف های طبقات،دیوار های پیرامونی ونیز دیوار های جدا کننده واتصالاتی که صلبیت در بدنه سازه ایجاد نموده اند می شوند ،دراثر بر خورد نیروی زلزله به یک ساختمان تنش ها درقسمت های بالایی وپائینی سازه دریک قاب یا )دیوار بیندوکف (یکسان تشکیل نمی شوند.، واین تفاوت تنش ها در فروریزش ساختمان ها بسیار موثرند بنابر اینمهمترین مسئله ای که فکر یک مهندس وطراح را به خود جلب می نماید این است که برای مقابله با نیروی)زلزله(ساختمان یا سازه راچگونه طراحی بکند،آنچه که در این تحقیق مورد توجه قرار گرفته کاهش اثرات لرزهای با توانمند سازی اعضای سازه ای در توزیع نیروی زلزله ومطالعه این اثرات با ارزیابی وارئه یک سری از عواملجامع وکلی وتدوین این عوامل مختلف برای مقابله با نیروی زلزله ونیز الزاماایجاد ظرفیت های متعدد درسازهبرای توزیع نیروی زلزله درجهت حذف ویا کاهش خطرات زلزله خواهد بود بنابر این تحقیق مذکور پاسخگویموضوعاتی بشرح زیر می باشد. در این تحقیق از نرم افزار ایتبس برای تحلیل سازه ونیز برای بررسی وارزیابیکاهش زلزله در اثر افزایش توانمندی المانها واعضای سازه ای ونیز انجام آنالیز سازه وتحلیل پوش اور استفادهشده است . سازه های که در این تحقیق استفاده شده اند عبارتند از سازه )ساختمان( ۵طبقه ،سازه ۹ طبقهوسازه ۱۴ طبقه در این تحقیق بر رسی توانمند سازی اعضاء والمان های سازه ای از قبیل تیر ها ،ستون ها ،مهاربنهد ها ، پایه ستون ها و سقف سازه )بام ساختمان( با تمهیداتی که در این اعضاء در جهت ایجاد میراییاثرات نیروی جانبی )نیروی زلزله( انجام شده بود در هر سه نوع سازه در نظر گرفته شده برای این تحقیق یکباربا تمهیدات توانمند سازی برای کاهش نیروی زلزله ویکبار هم بدون ایجاد توانمندی در سازه مورد ارزیابی قرارگرفتند . نتایج بدست آمده نشان داد: ۱ در سازه های که در المانهای آنها تغییرات لازم جهت میرا کردن زلزله -منظور شده بود نسبت به زمانی که سازه فاقد این تغییرات بود شکل پذیری اعضاء سازه افزایش پیدا کرد. ۲ -افزایش شکل پذیری در سازه ها باعث شد ساز ه های مذکور عملکرد زیادی در محدوده غیر خطی از خود نشاندهند ودر نمودار عملکرد سازه ها محدود های ایمنی در سازه افزایش می یافت.

کلیدواژه ها:

سختی ، شکل پذیری ، توزیع نیروی زلزله ، بهسازی لرزه ای