پراکنش و تراکم فیتوپلانکتون دریای خزر در سواحل گیلان و ارتباط آن با کاهش صید ماهیان سفید و کفال

هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات ساختار جامعه پلانکتون در جنوب غربی دریای خزر و ارتباط آن با کاهش صید ماهیان سفید و کفال است. مطالعه حاضر در سال های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۰ به صورت فصلی در سواحل استان گیلان انجام شد. تعداد ۴۸ جنس و گونه فیتوپلانکتون شناسایی شدند. نتایج نشان داد، بیش ترین تراکم را گونه غیر بومی Pseudo-nitzschia seriata از اکروفیتا و گونه سمی Nodularia spumigena از سیانوباکتریا تشکیل داده است. افزایش دمای آب، نوترینت ها و کاهش وزش باد، باعث شکوفایی N.spumigena در تیر ۱۴۰۰ در منطقه انزلی شد. یافته ها افزایش تراکم فیتوپلانکتون را بیش از ۷ برابر در مقایسه با سال ۱۳۷۵ نشان داد. بیش ترین فراوانی فیتوپلانکتون در سواحل انزلی و عمق ۵ متر مشاهده شد. همچنین الگوی تغییرات فراوانی فیتوپلانکتون و بچه ماهی سفید و کفال مشابه هم بوده اند. غذای خورده شده توسط کفال ماهیان و بچه ماهیان سفید نشان دهنده تغذیه غالب این ماهیان از بقایای جلبک با منشا فیتوپلانکتون بوده است. احتمالا کاهش توده زیستی صدف Cerastoderma glucaum، صید غیرمجاز با تور گوشگیر، کیفیت و کمیت رها سازی بچه ماهی سفید توسط شیلات،  عدم احیای رودخانه های محل تکثیر طبیعی، عوامل تاثیر گذار بر کاهش صید ماهی سفید در سال های اخیر می باشد.

کلیدواژه ها:

Guilan coast ، Bivalvia ، Abundance ، Phytoplankton ، catch decline ، Rutilus frisii ، آب های گیلان ، صدف ، فراوانی ، فیتوپلانکتون ، کاهش صید ، ماهی سفید