تاثیر آموزش خودمراقبتی بر عملکرد بیماران MS یک مطالعه کارآزمایی بالینی

مقدمه: ام اس یک بیماری مزمن خودایمیون است که سیستم ایمنی به میلین اعصاب مرکزی آسیب رساند. قطعات متعددی از سیستم اعصاب بدون میلین شده و عملکرد حسی و حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد بین سنین ۴۰-۲۰ سالگی، در زنان دو برابر مردان رخ می دهد. درمان قطعی ندارد و باعث مشکلات فراوان در تمام جنبه های زندگی بیماران می شود لذا انجام مداخله ای بدون عارضه و کارآمد به صورت آموزش خودمراقبتی برای بهبود عملکرد بیماران اهمیت ویژه ای دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر عملکرد بیماران ام اس بود. روش کار: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که روی۹۰ بیمار ام اس شهر اردبیل در سال ۱۳۹۴ انجام شد بیماران با استفاده از روش تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم بندی شدند. قبل از مداخله، عملکرد بیماران با پرسش نامه خود ساخته پژوهشگر با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۸ به صورت چک لیست های مشاهده ای و مصاحبه ای نحوه عملکرد بیماران ام اس، برای بیماران هر دو گروه کنترل و مداخله تکمیل شد. در گروه مداخله، آموزش خودمراقبتی به مدت ۶ جلسه هر جلسه ۶۰ دقیقه انجام شد. پس از انجام مداخله دوباره پرسش نامه فوق برای بیماران هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۴ و آزمون توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها:  تفاوت معنی داری بین دو گروه در شروع مطالعه وجود ندارد. بعد از مداخله گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (۰/۰۰۰۱ = P). این در حالی است که در گروه کنترل تفاوت معنیداری از نظر نحوه عملکرد در طول زمان مشاهده نشد. (۰/۰۷ = P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش خودمراقبتی موجب بهبود عملکرد بیماران ام اس می شود. بنابراین آموزش خودمراقبتی را می توان به عنوان مداخله ای مفید و موثر در بهبود عملکرد بیماران ام اس استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Education ، Self-Care ، Performance ، Multiple Sclerosis. ، آموزش ، خودمراقبتی ، عملکرد ، بیماری ام اس