تاثیر اندازه روشنه های تاج پوشش بر تنوع گونه های چوبی در جنگل های کوهستانی شمال کشور (مطالعه موردی: راشستان های لالیس چالوس)

به هم خوردگیهای طبیعی در جنگلهای معتدله نقش مهمی در تعیین آینده پوشش گیاهی بر عهده دارند. هدف از این تحقیق بررسی تنوع گونه های چوبی در روشنه های تاج پوشش قطعه شاهد سری لالیس واقع در نزدیکی چالوس می باشد. بدین منظور چهار ترانسکت خطی در منطقه پیاده و روشنه های مسیر، نمونه برداری و درصد پوشش گونه های چوبی آنها ثبت شد. روشنه ها در چهار کلاس روشنه کوچک (کمتر از ۲۰۰ مترمربع)، متوسط (۲۰۰ تا ۴۰۰ مترمربع)، بزرگ (۴۰۰ تا ۶۰۰ مترمربع) و خیلی بزرگ (بیش از ۶۰۰ مترمربع) قرار داده شدند. بررسی تنوع پوشش چوبی با استفاده از شاخص های تنوع گونه ای (سیمپسون و شانون- وینر)، غنای گونه ای (مارگالف و منهینیک) و یکنواختی گونه ای (پیت و کامارگو) انجام شد. در مجموع ۵۹ روشنه تاج پوشش گسترش یافته در منطقه بررسی شد. نتایج نشان داد با افزایش اندازه روشنه، شاخص های تنوع و غنای گونه ای به طور معنی داری افزایش یافته اند. بر این اساس روشنه های خیلی بزرگ بیشترین مقدار تنوع و غنای گونه ای را به خود اختصاص دادند. همچنین یکنواختی گونه ای در کلاس های مختلف، اختلاف معنی داری داشتند که با توجه به آن روشنه های متوسط و بزرگ بیشترین یکنواختی را در بر داشتند. در روشنه های کوچک بیشترین سطوح با گونه راش و در روشنه های خیلی بزرگ با گونه های ازگیل و ولیک اشغال شده بودند

کلیدواژه ها:

به هم خوردگی ، روشنه ، تنوع ، غنا ، یکنواختی ، گونه های چوبی