نگرش متخصصین اورولوژی در مورد موضوعات شایع ولی مورد اختلاف نظر

زمینه و هدف: تصمیم­گیری در رابطه با انتخاب درمان سرطان امری پیچیده است که نیازمند اطلاعات اساسی می­باشد. معمولا پزشک تنها کسی است که این اطلاعات را در اختیار دارد. از این رو در این مطالعه ما تصمیم به بررسی درمان انتخابی اورولوژیست­ها در موارد ابتلا خودشان به سرطان مثانه و پروستات کردیم. مواد و روش­کار: تعداد ۱۸۳ پزشک وارد این مطالعه شدند. پرسشنامه­ای که توسط شرکت­کنندگان تکمیل شد شامل اطلاعات دموگرافیک و انتخاب روش انتخابی در صورت نیاز به مداخله اورولوژی برای خود پزشک یا نزدیکان او بود.   یافته­ها: در مراحل اولیه سرطان پروستات ۴۳% ارولوژیست­ها چک پی.اس.آ و پی­گیری، ۳۷% رادیکال­پروستاتکتومی را ترجیح دادند و در مراحل پیشرفته ۷۳% رادیکال­پروستاتکتومی را انتخاب کردند. در سرطان مهاجم مثانه ۴۳% از پزشکان رادیکال­سیستکتومی و ۳۱% سیستکتومی با حفظ کپسول را بهتر دانستند. اعضای هیئت­علمی بیشتر به رادیکال­پروستاتکتومی در مراحل اولیه و سیستکتومی با حفظ کپسول تمایل داشتند در حالیکه پزشکان مشغول در مراکز­خصوصی و دولتی به چک آنتی­ژن و پیگیری تمایل بیشتری نشان دادند. سیستکتومی رادیکال­کلاسیک در سرطان مهاجم مثانه در مراکز­دولتی غیرآموزشی و بخش خصوصی سیستکتومی با حفظ کپسول رایج­تر بود. بیشترین میانگین سالهای فعالیت با انتخاب رادیوتراپی و کمترین میانگین تجربه با عدم­پیگیری همراه بودند. در سرطان پیشرفته پروستات در تمام رده­های تجربه­بالینی بیشترین انتخاب به­ترتیب رادیکال­­پروستاتکتومی، رادیوتراپی و عدم­پیگیری بود. نتیجه­گیری: از یافته­های این پژوهش این نتیجه حاصل شد که انتخاب نوع درمان یا تجربه بالینی و محل فعالیت ارتباط دارد به طوری ­که در میان اعضای هیئت­علمی رادیکال­پروستاتکتومی و سیستکتومی با حفظ کپسول رایج­تر بود و در سرطان پیشرفته پروستات بیشترین تجربه بالینی با رادیوتراپی در ارتباط یود.

کلیدواژه ها:

Prostate Cancer ، Bladder Cancer ، Urologists ، سرطان پروستات ، سرطان مثانه ، متخصص اورولوژی