بررسی فرسودگی شغلی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی شهر ارومیه و ارتباط آن با وضعیت شغلی افراد در سال ۱۳۸۸

چکیده زمینه و هدف: فرسودگی شغلی، سندرومی است که در پاسخ به فشار روانی مزمن و بیشتر در حرفه های خدمات انسانی پدید می آید و دارای سه بعد خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و فقدان موفقیت فردی است. هدف این مطالعه، بررسی فراوانی فرسودگی شغلی در بین ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی و بیمارستانهای شهر ارومیه و تعیین ارتباط برخی عوامل فردی و شغلی با آن است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی، تمام ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی و بیمارستانهای عمومی شهر ارومیه دعوت به شرکت در مطالعه شدند، که از بین آنان ۲۰۰ نفر مبادرت به تکمیل پرسشنامهی فرسودگی شغلی مازلاک نمودند. یافتهها: ۰/۵۶ درصد ماماها دچار خستگی عاطفی متوسط یا بالا، ۵/۵۳ درصد دچار مسخ شخصیت و ۵/۶۰ درصد دارای موفقیت فردی پایین بودند. محل کار، رابطه آماری قوی با هر سه بعد فرسودگی داشت، به نحوی که ماماهای شاغل در بیمارستانها بیش از ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی دچار فرسودگی بودند. با افزایش سابقه کار و تعداد ساعات کاری بر میزان فرسودگی نیز افزوده میشد. ماماهایی که به صورت گردشی کار میکردند، بیش از ماماهای صبح کار و ماماهای رسمی و پیمانی، بیش از ماماهای قراردادی دچار فرسودگی بودند. نتیجهگیری: بهبود شرایط کار ماماها بخصوص در بیمارستانها، میتواند به پیشگیری از این عارضه کمک کند. ضروری است تا ماماها آموزشهای کافی در مورد مهارتهای سازگاری با شرایط کارشان را بیاموزند.

کلیدواژه ها:

Keywords: Burnout ، Health center ، Hospital ، Midwife. ، واژه های کلیدی: فرسودگی شغلی ، ماما ، مراکز بهداشتی ، بیمارستان