تمدن اکولوژیک

سرمایه داری و کمونیسم، بیش از یک قرن و نیم با یکدیگر ستیزه کرده اند و به نظر می رسد که امروزه این نبرد به پایان خود رسیده باشد. در حال حاضر، جایگزین سومی به نام تمدن اکولوژیک (Ecological civilizatione) پدید آمده که بسیار جذاب است و نه به دست افراد یا عواطف و منافع طبقه خاص، بلکه با عنوان نوع دوستی، استدلال و دانش راهبری می شود. تمدن اکولوژیک از دل علوم طبیعی بیرون آمده و آشکار است که ما بدون کمک این جهت گیری تازه، نمی توانیم به پیش برویم. آنچه مسلم است، امروزه هر گفت وگوی احتمالی از وضعیت تمدن در زمانه ما، باید با برتری دادن به علوم طبیعی و به ویژه اکولوژی و معضلات کره زمین آغاز شود.تمدن اکولوژیک، رشد اقتصادی و توزیع ثروت را که از جمله مسائلی هستند که سرمایه داری و کمونیسم، مدت ها بر سرآنها با هم به منازعه پرداختند، به چالش می کشد. تمدن اکولوژیک به جای اینها، بر بوم سپهر تاکید می کند و در جستجوی آگاهی از همه اکوسیستم ها و انواع حیات روی زمین است و مسئولیت در برابر اینها را آموزش می دهد. تمدن اکولوژیک ما را به پیوندزدن سعادت کره زمین با سعادت نوع بشر یا هرچه می تواند دال بر ثروت یا عدالت باشد، فرا می خواند.این همان چیزی است که می توانیم امری تخیلی اش بنامیم و درواقع، چشم اندازی است از پیشرفت علمی و فناورانه که در خیر عموم مردم است (Jasonoff, S. & Kim, S-H. ۲۰۱۵). امور تخیلی، پیشران های اصلی تاریخ نیستند، بلکه بیشتر پاسخ هایی فرهنگی به رخدادهای مادی اطراف ما هستند. در این صورت است که تغییرات ناشی از افزایش شمار انسان ها و تمایلات آنان، آب وهوا و دیگر اکوسیستم های زمین را مختل می سازد. از آنجا یی که نه Adam Smith و نه Karl Marx این تغییرات را تجربه نکرده اند، چگونه می توانند برای برون رفت از شرایط، ما را راهنمایی کنند؟.