منابع کسب دانش تغذیه ای دانشجویان بر اساس مدل ویسکانسین دانشگاه فنی و حرفه ای استان هرمزگان

در این مقاله به بررسی منابع کسب دانش تغذیه ای دانشجویان بر اساس مدل ویسکانسین پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی بوده و نتایج حاصل از آن می تواند مورد استفاده نظام دانشگاه قرار گیرد و از نظر روش توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فنی و حرفه ای استان هرمزگان (۳۵۰۰ نفر) میباشد. در این مقاله از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که این پرسشنامه بر اساس مدل ویسکانسین تهیه شد. این پرسشنامه دارای ۴۰ سوال و ۲ بخش میباشد. در بخش اول میزان دانش دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت که دارای مولفه های مدل ویسکانسین شامل تغذیه به منظور رشد و توانمندی، امنیت غذایی، ارتقاء سلامت رفتارهای سالم، تنوع و تشخیص و طبقه بندی غذاها میباشد. سوالات به صورت چهار گزینهای و صحیح/غلط میباشد که به پاسخ صحیح یک نمره تعلق میگیرد و نمره هر مولفه از جمع نمرات مربوط به آن مولفه به دست میآید و نمره کل دانش تغذیه ای از جمع نمرات فراوانی مولفه های مدل ویسکانسین محاسبه میشود. در بخش دوم نقش برنامههای درسی در میزان دانش تغذیهای دانشجویان و منبع کسب دانش مورد بررسی قرار گرفته است. دادهها در نرم افزار SPSS وارد شد. در بخش توصیفی از جداول و نمودارهای توزیع فراوانی و بخش تحلیلی از آزمون های آماری t مستقل و خی دو در سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد در زمینه تغذیه، بیشترین منبع کسب دانش، راهنمایی خانواده به میزان ۶/۳۵ درصد می باشد و استفاده از کتاب های درسی، رسانه ها و راهنمایی استاد به ترتیب اولویت های بعدی دانشجو بودند.

کلیدواژه ها:

تغذیه ، سلامت ، مدل ویسکانسین ، دانشجویان