بررسی عددی پارامترهای شکل پذیری و اضافه مقاومت اتصال نوین ستون فولادی به ستون بتنی در سازه های ترکیب شده در ارتفاع

ساختمانهایی که نوع مصالح سازه ای آنها بین طبقات تغییر می کند، به عنوان سازه های تر کیب شده در ارتفاع شناختهمی شوند. به طور معمول، این سازه ها در طبقات پایین دارای ساختار بتنی و در طبقات بالایی دارا ی ساختار فولادیهستند. با وجود اینکه تحقیقات گستردهای بر روی پاسخ لرزهای و تغییرات در دوره تناوب اصلی سازه های تر کیب شدهدر ارتفاع انجام شده است، اهمیت کمتری به اتصالات بین سازه های فولادی و بتنی در ارتفاع اختصاص یافته است. بهدلیل محدودیت های هندسی در سازه های بتنی موجود، ابعاد ستون های فولادی در طبقات فوقانی با ید با ابعاد ستون هایبتن مسلح تحتانی تناسب داشته باشند. به همین دلیل، آئین نامه های ساختمانی هنوز دستورالعملی برا ی جزئیات اتصال وانتقال بار موثر از سازه های فولاد ی فوقانی به سازه های بتنی تحتانی را ارائه نکرده اند. این امر به دل یل تغییرات ناگهانیدر سختی و مکانیزم های انتقال نیرو در چنین اتصالاتی بسیار حیاتی است. در این تحقیق پس از اعتبار سنجی مدلسازیبا نمونه های آزمایشگاهی تمام مقیاس با جزئیات مشابه، یک تحقیق عددی روی اتصالی جدید بین یک ستون بتنی ویک ستون فولادی در تراز انتقالی انجام شده است. در این تحقیق اثر پارامترهای بار محوری، درصد نسبی فولاد بهمساحت بتن و نمودارهای نیرو- جابه جایی ارائه شده اند. سپس، یک مدل عددی از یک ستون سه طبقه تحت بار جانبیآنالیز شده و توزیع کرنش پلاستیک در آن مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین کارآمد بودن اتصال پیشنهادی درتحقیق تایید شده است. تحلیل ها گوی ای آن است که آسیب در اتصال ستون رخ نداده و توزیع کرنش پلاستیک ابتدا درتیر ها و سپس در ستون بالا و نهایتا در ستون پایین بوده است که عملکرد مناسب اتصال پیشنهادی را تایید می کند. علاوهبر این، میانگین ضریب شکل پذیری این اتصال (μ) در حدود ۵.۵ محاسبه شده است، در حالی که ضریب اضافه مقاومت(Ω) ناچیز می باشد.

کلیدواژه ها:

ساختمان ترکیبی در ارتفاع ، اتصال ستون ، ستون طبقه انتقالی ، تحلیل اجزا محدو د